Het is ongeveer een jaar geleden toen we schreven dat de wereld niet is wat het lijkt, dat alles anders is en doorgaans complete onzin, verkondigd door compleet verdwaalde boodschappers. In de tussentijd hebben zich allerlei gebeurtenissen voltrokken, de voornaamste is het tot besef komen van het fenomeen dat zelfs ons verleden niet is wat we altijd dachten. Niemand weet waar we heen gaan, niemand weet waar we vandaan kwamen, niemand weet waar we ons bevinden en wat we hier aan het doen zijn. Dat is de keiharde realiteit, maar daar kan ik – geheel onverwacht – heel goed mee leven. We zullen er dus eerst in het HIER en NU wat van moeten maken. Het HERSTELPLAN voor de AARDE is en blijft de rode draad in de verhalen. In het groot en in het klein. We moeten dus klein beginnen: het micro-herstelplan voor jezelf, je hebt je handen er aan vol. Autonomie betekent met rust laten en met rust gelaten worden, de eerste maatregel is gezond worden en blijven. In het rood zal ik erbij zetten of ik er nog steeds zo over denk.
Onze wereld is een fictieve realiteit en het is noodzakelijk dat we een aantal lagen die ons beperken, moeten afpellen van de kern van ons wezen: ons bestaansrecht.
Het 6-lagen systeem is (voorlopig) wat we kunnen waarnemen als we extreem goed ons best doen.
Het schema wijst zich vanzelf, maar toch nog een kleine toelichting, omdat we in de berichtgeving vanaf nu zullen refereren uit welke laag een nieuwsfeit of melding komt.
(1e Laag) Wij mensen zijn honderden jaren in gevangenschap van de matrix gehouden, onwetend en altijd wel ergens bang voor, niet in de laatste plaats voor de onverbiddelijke fysieke dood. De eerste laag in het schema is deze matrix en wat zich erin afspeelt kan als volledig fictief worden beschouwd. Je kunt je namelijk bij iedere melding van een “feit” afvragen hoe betrouwbaar de boodschapper is. We gaan er van uit dat gezien de belangen die de boodschapper vertegenwoordigt de betrouwbaarheid nihil is. Het overgrote deel van de mensheid is klaargestoomd voor de definitieve val in het Zwarte Niets. De psychische dood in fasen. Het hele gebeuren in de eerste laag wordt wel eens vergeleken met een filmscenario. “ALLE EVENEMENTEN WORDEN OPGENOMEN VOOR DEGENEN DIE NIET LIVE AANWEZIG KUNNEN ZIJN.” In dit geval betekent “live” zoveel als de “staat van bewustzijn”, die bij de meerderheid van de bevolking niet (meer) of (nog) niet is geactiveerd.
Het is een verschrikking om waar te nemen dat sinds alles wat er is gebeurt verreweg de meeste mensen nog steeds de fictieve (omgekeerde) werkelijkheid waarnemen als de realiteit.
(2e Laag) Een deel biedt weerstand en gaat in verzet. Dit is de tweede laag, waar zich de krachten verzamelen die een deel van de fictie te vervangen met een meer acceptabele variant. Als voorbeeld nemen we het Maori proces tegen het Apparaat en de facties binnen het Amerikaanse leger tegen de nepregering van neppresident Biden. Op kleinere schaal Forum voor Democratie en allerlei politieke afscheidingsbewegingen. De opgeklopte oorlog in de nepstaat Oekraïne speelt zich ook in deze laag af, omdat bijna alle “nieuws” van het front is verwrongen in het nadeel van Rusland, een eeuwen oude agenda. Allemaal hanteren zij echter de huisregels die door de cipier aan de delinquent zijn opgelegd.
In die 2e Laag wordt het steeds drukker. Terwijl het alleen maar een fictie is. Overeind gehouden door de verschillende machtsmonopolies en mensen arm en onwetend te houden. De realiteit is pure slavernij, maar deze is inmiddels verheven tot vrijheid en democratie. De zogenaamde strijd tussen het Apparaat en de vermeende oppositie houdt iedereen in extase die meent de 1e Laag te zijn ontstegen. Inmiddels weten we dat er niets gebeurt zonder toestemming van een of andere zelfverklaarde eindbeslisser. Inmiddels is er volgende afleidingsmanoeuvre bijgekomen, de schermutselingen in het Midden Oosten. Laten we niet vergeten, dat oorlogen voor de bühne zijn en de belanghebbenden altijd dezelfde spelers zijn. Oorlogen, crises, ellende, het levert Loosh voor de parasieten, terwijl de mensen over steeds minder levenskracht kunnen beschikken. De kern van de zaak is het “achterna lopen” van “leiders”. Je weet dat als dat gebeurt de vijand het pleit al weer heeft gewonnen.
(3e Laag) In de derde laag zitten de groepen mensen die zelfs aan de methoden twijfelen die in de tweede laag worden toegepast. Er worden in alle soorten en maten talloze parallelwerelden opgezet, veelal op een overzichtelijk micro-niveau. De onsamenhangendheid van deze groeperingen is een teken dat het een eerste stapje naar de bevrijding is. Vaak vallen leden van deze groepen terug in de tweede of zelfs eerste laag. Vaak veroorzaakt de eerste stap in een parallelwereld een niet vol te houden spagaat. Bij tegenvallers of onvoorziene omstandigheden wordt die eerste stap weer ongedaan gemaakt – niets menselijks vreemd aan. Ook dit is een keuze die intuïtief wordt gemaakt.
Parallelbewegingen zijn gedoemd te mislukken. De nadruk wordt op “samen” gelegd en het wegcijferen van het individu om het collectief te ondersteunen. Nee, daar gaat het al fout, eerst zelf vrij worden en dan ad hoc bijdragen leveren naar eigen goeddunken. Alleen de regels van het Universum gelden, niet van de coöperatie of het collectief. Het zal wel één van de redenen zijn dat velen afhaken en terugvallen. Als de individuele mens zichzelf niet opwerkt tot een vrije mens met volledige zelfbeschikking, de status van het moment dat hij ter wereld kwam, is “vrijheid” en non-woord.
(4e Laag) In deze omgeving wordt de splitsing der mensheid tot stand gebracht. Ieder voor zich bepaalt zelf welke afslag wordt genomen, maar kan dat nooit aan een ander opleggen, ook al is het directe familie. We zien een (re)organisatie in zielsverbanden, gelijkgestemden. De huidige macht op aarde die virtueel door het Apparaat wordt uitgeoefend zal echter wel degelijk met grof geweld trachten de (sterk uitgedunde) mensheid onder controle te houden om collectief de val naar Laag Zero/NUL te maken. Manipulatie is aan de orde van de dag, maar het voorgeprogrammeerde apparaat heeft geen antwoorden op de onverslaanbare verbeeldingskracht van de mens.
Dat denk ik nog steeds: een apparaat berekent volgens gangbare formules en kan nooit de menselijke emotie exact berekenen, alleen maar manipuleren.
(5e Laag) Dit is de leefomgeving van de herstelde mens. De grote wereld openbaart zich voor ons omdat we zien dat de gevangenis is verdampt. Het natuurlijke proces van frequentieverhoging is niet te stoppen of te vertragen. De herstelde mens heeft zich aangepast aan die andere, tijdloze realiteit. Het is alsof je je puberteit bent ontgroeid en volwassen geworden. Dat is vooral een mentale kwestie, een proces van relativeren en je aanpassen aan de nieuwe omstandigheden. In de 5e laag “zie” je de dingen anders, omdat je waarnemingsvermogen zich ook aan de nieuwe realiteit heeft aangepast. Het stabiliseren, in evenwicht en tot rust brengen van lichaam en geest is het fundament van het toelaten van je ware zelf. Het luisteren naar je intuïtie is leidend geworden.
Iemand vergeleek het waarnemingsvermogen van de menselijke soort met wat er werkelijk schijnt te zijn. Het frequentiespectrum van geluid en licht (en misschien nog meer) gaat van 0 tot oneindig. Onze zituigen zijn afgesteld op een bepaald deel van dat spectrum, te weten 0,0005%…… Als je dit weet en beseft waar je feitelijk staat in het geheel, zal je leven zich op een heel andere manier gaan afspelen. Omdat je weet dat je van het Universum en de Bron (Creator) bent afgekoppeld, weet je ook dat je die koppeling weer wilt herstellen. Ik luister veel naar anderen, maar vooral toch naar mijn interne overlegorgaan – intuïtie – ziel – geest – verstand – lichaam – ego. De laatste wordt overigens steeds meer een vreemde eend in de bijt.
(6e Laag) Als uiteindelijk je intuïtie resoneert met het natuurlijke proces wat Aarde en Natuur doormaken, kan de grote reis naar het Onbekende beginnen. In de zesde laag maken we de meest onvoorstelbare dingen mee, die we dan normaal vinden. We zijn niet meer beperkt door de huidige zware en zwarte toestanden met als doel de frequentie laag te houden, zodat je nooit kunt mee-resoneren met het onherroepelijke natuurlijk proces van Tar-Terra, de Centrale Zon en ons Universum. In de zesde laag ben je ingezetene van het Universum en laten we de universele leefregels toe in ons wezen. Sommigen noemen dit de Vijfde Dimensie, hetgeen iets anders is dan “Densiteit” (dichtheid). Ik noem het de “uitoefening van ons universele absolute bestaansrecht”.
In onze huidige situatie zetten we alle frequenties om in materie, licht en geluid. De realiteit is in 3-D. Het is gebaseerd op “eerst zien, dan geloven”. Met andere woorden, we reageren alleen op impulsen van buitenaf. Als we slapen ontsnappen we aan al die beperkingen en dat noemen we “dromen”. Deze activiteiten spelen zich af in 4-D, alsof we tijdelijk ons lichaam verlaten om andere dingen te doen. Het verleden wordt opnieuw geleefd en de toekomst trekt aan je voorbij. Soms val je met een harde klap terug in 3-D en word je spreekwoordelijk badend in het zweet wakker.
Van het fenomeen “Bijna Dood Ervaring” wordt door tallozen getuigd. Het was het moment dat je leven in een flits aan je voorbijgaat, alsof je aan het rapporteren bent wat je zoal hebt gedaan tijdens de meest recente versie van jezelf. Al die getuigenissen hebben nog één zaak gemeen: men wilde niet meer terug. De ervaring was zo prachtig en zo volkomen nieuw. Eindelijk rust en vrede, maar de bevrijding was slechts van korte duur.
Tja, er kwam wel iets tussen. Zelfs na je dood schijn je nog in de maling te worden genomen. Als je gelovig bent staat Jezus bij de uitgang, badend in het witte licht. Alles wat je dacht wordt bevestigd en je denkt dat je eindelijk vrij bent. Niets is minder waar. Als je ongelovig bent staat Jezus daar ook, badend in het witte licht. Dan denk je “Is het dus tóch waar?” Als je in Allah hebt geloofd, dan staat Allah bij de uitgang en als je je leven lang hebt gewijd aan dinosaurusonderzoek, dan staan die dino’s en T-Rexen daar vrolijk te doen. Het is één groot bevestigingsfeest. Maar verder kom je niet, er volgt weer een nieuwe opdracht. Enne…. als je dan je leven lang hebt geloofd, dat er na de dood helemaal niets is? Wat denk je, zal het dan tegen- of meevallen als daar de ongelovige Thomas bij de uitgang staat en je terugstuurt…. Laten we dus eerst maar in het HIER en NU ons best doen om de raadselen te ontrafelen. Als was het alleen maar om je kinderen niet dezelfde fouten te laten maken.
Als we spreken over het reizen naar de Vijfde Dimensie dan is het logisch dat de Vierde Dimensie (de droomtoestand) wordt overgeslagen. Omdat dit een versie van 3-D is, dan wel het tijdelijk ontsnappen aan de loodzware en extreem beperkende 3-D toestanden. Het arriveren in de Vijfde Dimensie is dan misschien wel vergelijkbaar met het stervensproces van de pubermensheid met medeneming van het lichaam, ons vehikel.
Ik zie dus twee processen die worden afgewikkeld: een natuurlijk en een onnatuurlijk proces. Het natuurlijke proces is de ‘transfer” naar een toestand zoals die er altijd was, de Vijfde Dimensie in de Zesde Laag. Misschien droom je dan wel in de Zesde Dimensie, wie zal het zeggen. Misschien is dat weer een volgende stap op reis naar het Universele Onbekende. Wie weet zijn we voorbestemd om ALLES te kunnen meemaken als we aan de ultieme test hier op Aarde hebben voldaan. Dan is het leven dus toch een oefentraject, vergelijkbaar met het leerproces van een puber. We kunnen alleen als volwassenen mee op reis.
Het andere proces is onnatuurlijk en leidt tot een dramatische bewustzijnsval in de Zwarte wereld van kunstmatige intelligentie in een ultra zware 3-D leefomgeving, het maanlandschap waar je dan als gemuteerde transhumaan toch niets meer van merkt. De aangeboren intuïtie en onze kenmerkende empathie voor soortgenoten is volledig vernietigd door implantaten en mogelijk het nog verder corrumperen van het menselijk DNA (of wat daar voor moet doorgaan).
De keus is aan ons.
Ik weet niet zo zeker meer of het leven een test is, of dat we hier in een leerproces zitten. Of een missie hebben uit te voeren. Wie het (zeker) weet mag het zeggen, maar iedereen praat natuurlijk voor zichzelf. Dat moeten we ook leren accepteren. Het tijdperk van de dominee en de pastoor is lang en breed voorbij. Ook het tijdperk van de medemens “namens” iets of iemand spreekt, anders dan vanuit zichzelf.