In een samenleving die al zo lang kampt met woningnood, waar de gewone Nederlander moet knokken voor elk stukje leefruimte, worden we opnieuw keihard in ons gezicht uitgelachen. Ditmaal door een groep van 32 ondankbare asielzoekers die hun neus ophalen voor tijdelijke huisvesting in Castricum. Zij weigeren een voormalige school, een showroom voor tractors en een jeugdzorglocatie als onderkomen, omdat het niet voldoet aan hun vermeende hoge standaarden. “Er is ons beloofd dat er flexwoningen zouden zijn,” klaagt een van hen, terwijl ze in Alkmaar luxueus in appartementen vertoeven die wij, hardwerkende Nederlanders, hen gunnen. Hun reactie? “We gaan er op achteruit.”
Laten we even een stap terug doen. Deze ‘kansenparels‘ en ‘gelukzoekers’, zoals sommigen hen graag noemen, hebben al onderdak gekregen in een land dat zijn armen wijd voor hen opende. Een land dat hen veiligheid biedt, ver verwijderd van de conflicten en het leed van hun thuislanden. En hoe danken zij ons? Door te klagen over onvoldoende privacy en het afwijzen van een dak boven hun hoofd, omdat het niet aan hun luxe verwachtingen voldoet. Het toppunt van ondankbaarheid.
De reactie van de lokale politiek is zowel begrijpelijk als gerechtvaardigd. “Als het niet goed genoeg voor ze is, dan niet,” zegt raadslid Gerrit Krouwel (VVD) terecht. Waarom zouden we ons in bochten wringen voor mensen die geen greintje dankbaarheid tonen voor de kansen die ze krijgen? Ralph Castricum van de lokale partij Forza! slaat de spijker op zijn kop: een sobere opvang maakt Nederland minder aantrekkelijk voor de eindeloze stroom gelukszoekers die onze gastvrijheid misbruiken.
”De huisvestingsverordening van Castricum uit 2019, die VVD Wethouder Paul Slettenhaar consequent uitvoert, heeft de urgentieverlening voor statushouders afgeschaft. Dit betekent dat statushouders niet langer voorrang krijgen op woningen ten opzichte van de Castricummers. We zijn verplicht statushouders onder te brengen, maar in Castricum kiezen we voor een zo sober mogelijke aanpak, door ze te huisvesten in flexwoningen of oude (school)gebouwen met gedeelde faciliteiten. Sommige statushouders vinden dit niet leuk en komen van een koude kermis thuis, verwachtend dat ze direct in luxe eengezinswoningen zullen belanden. Mijn oproep aan alle gemeenten is dan ook: zorg voor sobere opvangplekken. Op deze manier maken we het minder aantrekkelijk voor asielzoekers om naar Nederland te komen. We moeten realistisch zijn over onze middelen en prioriteiten stellen waarbij de behoeften van onze eigen inwoners voorop staan. Hiermee zetten wij de Nederlander op één!” aldus Ralph Castricum, fractievoorzitter Forza! Castricum exclusief tegen DDS.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) DDS en EerlijkEten zijn een ontzettend belangrijke PETITIE begonnen. Waarom? Om ervoor te zorgen dat producenten duidelijk moeten maken op etiketten dat er INSECTEN in hun voedselproducten zitten als dat het geval is. Want momenteel is dat NIET zo. Walgelijk! Je kunt dus per ongeluk meelwormen en andere viezigheden naar binnen werken. Teken onze petitie voor Betrouwbaar Voedsel.
Het is hoog tijd dat we ons realiseren dat deze situatie de draagkracht van onze samenleving ondermijnt. Het is een klap in het gezicht van elke Nederlander die strijdt voor een betaalbaar huis, voor elke jongere die droomt van een eigen plek. De ondankbaarheid en het eisenpakket van deze asielzoekers tonen aan dat het tijd is voor een herziening van ons asielbeleid. We moeten compassie tonen, ja, maar ook eisen stellen. Nederland kan en mag niet langer het welkomstmatje van de wereld zijn voor wie onze gastvrijheid en goedheid lachend in het gezicht slaat.
