Na jarenlang toegestaan te hebben dat externe “demonstranten” – laten we ze gerust beroepsagitators noemen – hun gang gingen op de campus, heeft de Universiteit van Amsterdam (UvA) eindelijk ingezien wat velen van ons al lang wisten: deze individuen zijn geen onschuldige activisten, maar eerder vergelijkbaar met terroristen die de academische vrijheid en veiligheid ondermijnen.
De situatie escaleerde zodanig dat medewerkers halsoverkop moesten vluchten voor hun veiligheid. Is dit de ‘vreedzame’ protestactie die deze zogenaamde betogers voor ogen hadden? Het antwoord ligt voor de hand. Dit zijn geen vreedzame protesten; dit zijn goed georganiseerde aanvallen tegen de fundamenten van onze academische instellingen.
Het besluit van de UvA om de deur dicht te slaan voor deze externe betogers is niet alleen een noodzakelijke actie ter bescherming van haar gemeenschap, maar het dient ook als een signaal aan andere universiteiten en instellingen. Daar zijn dit soort demonstraties nu ook begonnen. De enige juiste reactie daarop is: je kunt praten met je eigen studenten. Maar praten met outsiders die de boel alleen maar komen verstoren? Dat is volstrekt bezopen. Punt.
