Van een geestesziekte is sprake wanneer de realiteit structureel wordt miskend en deze miskenning vervolgens leidt tot schadelijk gedrag.
Om die reden is ‘genderdysforie’ bijvoorbeeld een geestesziekte. Het wordt immers gekenmerkt door miskenning van de biologische realiteit van de mens – het zijn van een man, of een vrouw – en het vertaalt zich in ernstige gewelddaden gepleegd tegen het eigen lichaam, in het nastreven van een ziekelijke illusie.
De schade die mensen die lijden aan genderdysforie bij zichzelf aanrichten, kan vaak nooit meer worden hersteld. Ze veroordelen zichzelf tot een leven lang lijden. Eenmaal over hun ziekelijke aandoening heengegroeid, zoals in veel gevallen gebeurd, hebben ze dan ook dikwijls afschuwelijke spijt.
Tragisch. En terecht dat de ‘DSM’, het handboek van mentale aandoeningen, “genderdysforie” als ziekte onderkent.
Zo zijn er méér ‘geestesziekten’. Ook politieke of maatschappelijke geestesziekten bestaan. Oikofobie is er zo één – een ziekelijke afkeer van het eigene, een onwil of onvermogen om op te komen voor de eigen belangen, de eigen natie, de eigen geschiedenis en identiteit – vaak gecombineerd met een groot, alomvattend schuldcomplex en de masochistische dwangbehoefte om de nationale identiteit en economie en cultuur te verzwakken en uit te hollen en te bespotten en stuk te maken.
We zien de tragische gevolgen van deze oikofobie – die wijd verspreid is onder Europese elites – bijvoorbeeld in de misvorming van onze steden door de misdadige bouwsels van moderne architecten, in de atonale verschrikkingen die eigentijdse “componisten” de wereld in slingeren, en in tal van ander zelfdestructief beleid – zoals massa-immigratie, excuses voor ons verleden, en de woeker van de Groene Schuldreligie die onze industrie en welvaart beëindigt en ons landschap vernietigt met weerzinwekkende windmolens.
Maar voorzitter,
‘Eurofilie’ past helaas ook in die categorie – het is ook een soort ‘geestesziekte’. Want terwijl de eurofiel denkt dat hij Europa versterkt, vernietigt hij juist ons fantastische, onbeschrijflijk mooie continent. De eurofiel lijdt aan een verstoord beeld van de realiteit, en handelt op basis van die misconceptie zodanig, dat hij ernstige schade toebrengt aan hetgeen hij juist wil versterken en verstevigen.
Deze eurofilie – en heel het leiderschap in Europa lijkt eraan te lijden – zorgt ervoor dat Europa zichzelf, haar bedrijven, economieën en het leven van haar burgers ernstige – vaak onherstelbare – schade toebrengt door continue daden van zelfdestructie.
Neem de euro. De eurofiel denkt dat we daardoor rijker worden, terwijl deze eenheidsmunt ons in werkelijkheid oneindige inflatie, verdamping van onze pensioengelden, onbetaalbare huizenprijzen en verzwakking van onze concurrentiepositie oplevert.
Of de open grenzen. De eurofiel denkt dat ‘diversity’ onze ‘strength’ is. Terwijl de massa-immigratie en de omvolking die daarvan het gevolg is, vanzelfsprekend ons continent dodelijk verzwakt.
Voorzitter,
Minder dan tien jaar geleden, in 2008, hadden de eurozone en de VS nog een gelijkwaardig bruto binnenlands product.
Nu bedraagt de kloof tussen het bbp van de EU en de VS 80%. Europeanen zijn maar liefst 30% armer dan Amerikanen en de groeikloof tussen de EU en de VS wordt groter.
De EU heeft dertien sanctiepakketten tegen Rusland uitgevaardigd – zogenaamd om de oorlog te stoppen en Rusland op de knieën te krijgen. Toch meldde het IMF in april dat de Russische economie met 3,2% zal groeien, sneller dan alle geavanceerde economieën.
Westerse bedrijven hebben ruim 100 miljard dollar verloren door zich terug te trekken uit Rusland. De activa van deze, veelal Europese, bedrijven zijn met enorm verlies verkocht aan Russische bedrijven, tijdens een van de grootste kapitaaloverdrachten van de afgelopen tijd. Shell heeft zijn bezittingen in Sakhalin aan Gazprom verkocht; de in maart aangekondigde verliezen van Danone bedragen 1,3 miljard dollar.
Nu bereidt de EU-commissie zich voor om economische zelfmoord te plegen door Russische tegoeden te stelen die bevroren zijn bij Europese banken. Niet alleen zal dit het vertrouwen in het Europese banksysteem en de euro vernietigen, het zal ook leiden tot Russische vergelding op spectaculaire schaal: er zijn nog steeds $300 miljard aan westerse activa in Rusland en die zullen in ruil daarvoor in beslag worden genomen.
Achter onze rug om blijven de Amerikanen natuurlijk gewoon handel drijven met Rusland, terwijl Europa de klap opvangt.
Vorig jaar kochten de VS zonder problemen voor 1 miljard dollar uranium van Rusland, terwijl Europa zijn uraniumaankopen braafjes stopzette. Rusland was vorig jaar de nummer 1 leverancier van uranium aan de Verenigde Staten. De Amerikanen blijven bovendien hun eigen Rusland-sancties in de energiesector opschorten. Terwijl het arme, aan eurofilie lijdende Europa olie koopt uit India: waarvan minstens 40% direct afkomstig is uit…Rusland.
Maar wél tegen extra hoge prijzen!
Pure waanzin. Pure irrationaliteit.
Het Europese project wordt verkocht omdat het ons rijker zou maken, maar het drijft Europa tot armoede. Het BBP per hoofd van de bevolking van de eurozone, dat rond de $40.000 ligt, plaatst ons zogenaamd machtige muntgebied ergens tussen Arkansas en West Virginia, de 48e en 49e armste staten van de Verenigde Staten.
Om deze waanzin nog groter te maken, praktiseert censuur. De Digital Services Act en het “Defense of Democracy Package” zijn recepten voor totalitarisme.
Nexit!