Nieuw-Zeelandse klokkenluider slaat alarm

🕒 Leestijd: 3 minuten

In Nieuw-Zeeland is een verantwoordelijke voor de registratie van de Covid-19 vaccinatiegegevens naar buiten gekomen met zeer verontrustende gegevens. Vanuit zijn positie had hij een vrij goed zicht op de statistische verdeling van de verstrekte injecties en op andere relevante gegevens van de vaccinatiecampagne in dat land.

Nadat hij met die zorgwekkende informatie geen gehoor bleek te vinden bij de overheid heeft een bekommerde journaliste (Liz Gunn) hem toch zover kunnen krijgen om de alarmerende cijfers via haar wereldkundig te maken. Uit het interview dat zij met hem heeft blijkt alleszins dat het niet om een ‘tafelspringer’ gaat of om iemand die heel graag in de belangstelling komt. We zien integendeel het beeld van een bedeesde en gevoelige man die tot het besluit is gekomen dat hij wel actie móet ondernemen omdat “… er hele slechte dingen gebeuren wanneer goede mensen niets doen”.

Hij toonde onder meer twee grafieken die inderdaad uiterst zorgwekkend zijn. De eerste heeft betrekking op een overzicht van de sterftegraad van de patiënten van 10 ‘inenters’ of vaccinatoren. Die sterftegraad is van de grootte-orde van een Russisch roulette-spel en bedraagt in het ergste geval zelfs 24,39%.

Tabel 1: Verdeling van de sterftegraad bij patiënten van 10 vaccinatoren in Nieuw Zeeland

De tweede grafiek geeft informatie over de uiteenlopende impact van verschillende batches. Die – eveneens zeer zorgwekkende – cijfers tonen nogmaals aan dat de kwaliteit, of beter gezegd de schadelijkheid, van de vaccins zeer wisselvallig is en in de ergste gevallen kan leiden tot een mortaliteit van over de 21%. 

Grafiek 2: Mortaliteit geassocieerd met batch-nummers in Nieuw Zeeland

In een vroeger artikel van 13 juli 2023 hebben we reeds beschreven dat diezelfde onbegrijpelijke en ontoelaatbare variatie tussen batches ook in Denemarken werd vastgesteld. Zie vaccinatieschade.be.

Wie het eerste interview van Liz Gunn met de statisticus Barry Young wil bekijken kan terecht op de onderstaande link:

De moed om de waarheid te spreken

Dat we hier niet te doen hebben met een onbetrouwbaar iemand kan ook vastgesteld worden aan de hand van het onderstaande (iets recentere) interview waarin Steve Kirsch aan het woord komt. Steve Kirsch getuigt hierin dat Barry Young zijn bevindingen eerst heeft voorgelegd aan internationale experten om er zeker van te zijn dat hij zich niet vergiste. En het is Steve Kirsch die hem sterk aanraadde om de informatie kenbaar te maken aan het publiek.

Het zijn zeer zware tijden voor mensen die de waarheid willen kennen en delen. De repressie van het ‘establishment’ is vaak meedogenloos. Maar het establishment, het systeem, dat zijn onze politici die dit allemaal aansturen en bekrachtigen. Uiteindelijk gaat het steeds weer om beleidskeuzes die worden gemaakt en om de al of niet verborgen ‘belangen’ die achter deze beleidskeuzes schuilgaan.

In een recente interventie op de vierde Internationale Covid Summit ging Mattias Desmet dieper in op het belang van waarachtig spreken in de huidige tijd. Hij deed vooral een beroep op de politici om hier hun verantwoordelijkheid op te nemen.

Mattias Desmet verwijst geregeld naar de werken van Hannah Arendt om zijn stellingen te onderbouwen. Hannah Arendt is bekend om haar verslaggeving over het proces tegen nazi-verantwoordelijke Eichmann en haar conclusie over de banaliteit van het kwaad. De verschrikkelijke gebeurtenissen van de Holocaust zijn volgens haar niet zozeer te verklaren door de kwaadaardigheid van de verantwoordelijke politici, maar vooral door het gebrek aan moed van de gewone ambtenaren en uitvoerders van de bevelen of richtlijnen van hogerhand.

In de biografie die Ann Heberlein schreef over Hannah Arendt omschrijft zij de drijfveer van haar werk als het zoeken naar het antwoord op die belangrijke centrale vraag: “Hoe konden zoveel mensen – ogenschijnlijk een heel volk – kritiekloos een politiek accepteren, ja, zelfs verwelkomen, die het op een specifieke groep gemunt had, en een wetgeving die mensen uitsloot die tot voor kort vrienden, buren, klasgenoten en collega’s waren geweest?” (p.55)

Toen ik dit las dacht ik onmiddellijk: dit is exact wat er de laatste jaren gebeurd is in onze ‘vrije’ democratische landen: maatregelen, wetgeving, censuur en sancties tegen een ‘specifieke groep’. Een groep die het om welke reden dan ook, niet eens is met de boodschappen en propaganda van de overheid over ‘doeltreffende en veilige’ vaccins tegen Covid-19.

Net zoals Julian Assange en zoveel andere klokkenluiders en waarheidssprekers van deze bizarre corona-tijden zal de brave Barry Young nog een zware prijs moeten betalen voor zijn moedige daad.

Kris, 11 december 2023

Bron

Source: artsenvoorvrijheid.be