Commissie. De partij wenst dat de EC een steeds centralere rol bij de
grensoverschrijdende onderwerpen als klimaat, immigratie, veiligheid, sociale
ongelijkheid en financiën. Voorman is Laurens Dassen voor de TK. Sophie in ‘t
Velt is de Europarlementariër die na bonje bij D66 naar Volt overstapte. De
Brabander Dassen heeft bedrijfskunde gestudeerd aan de marxistische Radboud
universiteit en werkte daarna in risicobeheer bij ABNAMRO. Is Dassen een kansrijke
politicus? Laat ik het u verklappen: Neen!
Volt kreeg bij de verkiezingen van 2021 drie zetels
en in 2023 twee zetels. De neerwaartse trend is ingezet. Dassen heeft te maken
gekregen met de kwestie Gündogan die hij zeer slecht heeft afgehandeld. Dassen
munt uit door onhandige soms lachwekkende interventies in de TK. Deze man is
niet serieus te nemen, hij wordt kwalitatief ondermaats genoemd.
Volt zich vooral op richt. EC voorzitter Ursula Von der Leyen is een complete
ramp aan het roer, zoals ik in een eerdere bijdrage uitgebreid omschreven heb.
De EC wil steeds meer zaken naar zich toetrekken. Gegeven het feit dat het
plannen van beleid, de ‘social engineering’, steeds complexer en
moeilijker wordt naarmate het aantal
lidstaten toeneemt en de EC steeds meer zaken naar zich toe wil trekken, mag het
niet verwonderlijk heten dat vele zaken door de EC niet goed gaan of zelfs
desastreus eindigen. Daar zijn talloze voorbeelden van, maar de massa
immigratie is natuurlijk het meest in het oog springend.
En toch wil Volt,
Laurens Dassen en Sophie in ‘t Velt dat meer via de EC geregeld wordt in een drieste
soevereiniteitsoverdracht. Zijn ze blind? Wat mankeert deze mensen? Waar een
sterke centrale leiding toe zal leiden hebben we gezien het economische debacle
met de DDR en met de Sovjet Unie, als de klassieke voorbeelden. Laat staan dat
Ulbright en Stalin de componenten van dat rijk waren. De zaak spat uiteen ten
detrimente van de betreffende burgers.
Talloze voorbeelden zijn aan het
uiteenspatten van de Sovjet Unie vooraf gegaan, niet in de laatste plaats het
opbreken van het Romeinse Rijk. Omgekeerd, het reduceren van de centrale
sturing in een land en het doorstoten daarvan naar lokalere instanties met
minder regelgeving geeft vaak een toename te zien van welvaart in een relatief
korte tijd.
Een treffend voorbeeld daarvan in West-Duitsland na de Tweede
Wereldoorlog in de jaren 1970, het Wirtschaftswunder, en de VS in de jaren
1980. De boodschap is dus: 1. Geen EU uitbreiding plegen, 2. Minder centrale
sturing, 3. Geen verdere soevereiniteitsoverdracht aan de EU.
Er zijn binnenkort Europese Verkiezingen waar
partijen als Volt zwaar zullen verliezen. Dassen doet er beter aan om met de
hoed in de hand weer terug te gaan naar ABNAMRO. Want als politicus is hij
kansloos.
