Het motto ‘Er is genoeg voor iedereen’ past als een goed zittende schoen bij onze tijd van kunstmatig gecreëerde schaarste en angst. Het bijproduct van schaarste is angst. Bang zijn we straks onze energie niet meer te kunnen betalen, of drinkwater, onze huur of zelfs geen eten meer te hebben. Dit hoort allemaal bij de Oude Samenleving, want de Nieuwe is op komst.

De schaarste aan energie, schone lucht, blauwe hemel, voedsel, water, woningruimte, vrijheid van handelen wordt ingezet door machtswellustelingen om de bevolking te resetten naar eentje waar helemaal geen vrijheid meer is.

Dat is namelijk allemaal mogelijk in de tijd waarin we leven. Als er een coronadictatuur in enkele weken tijd geïnstalleerd kan worden, dan kan je van alles verwachten.

Toch is er geen schaarste, maar overvloed. Er is een onbeperkte hoeveelheid ‘vrije’ energie beschikbaar, als we maar de kans aangrijpen, de apparatuur die daarvoor aanwezig is, te gebruiken en ons niet laten afbluffen door de energie-industrie die daar een fel tegenstander van is. (Er is energie in overvloed, waarom betalen we dan ervoor?)

Schone lucht is er meer dan voldoende. Het is dan wel zaak dat we met zijn allen de verantwoording op ons nemen geen (ultra)fijnstof meer onbeperkt met bijvoorbeeld onze auto’s uit te stoten. (Vervuiling met nano gaat onverminderd door)

Door actief geoengineering af te wijzen in plaats van, zoals helaas de meeste mensen, doen alsof hun neus bloedt, krijgen we onze prachte blauwe hemelluchten weer terug, maar dan zonder giftige trails en andere zonwerende technieken. (Saami blokkeren geoengineering boven hun leefgebied)

Ook voedselschaarste is niet nodig. Denk aan de schaarste aan (of dreiging van tekorten) granen toen de oorlog in Oekraïne uitbrak en wilde speculatie op de grondstoffenbeurzen de voedselprijzen opdreven. Datzelfde mechanisme gold eveneens voor de elektriciteits- en gasprijzen. (Hoe kan gas- en elektriciteitsprijs stijgen zonder dat er boycot op gas is?

Ook woningruimte past in dezelfde categorie. Al sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog is er een (kunstmatig) tekort aan betaalbare woningen. Steeds worden er wel beperkingen voor woningbouw bedacht om de bouw te begrenzen en daardoor de prijzen op te drijven.

De meest recente aanslag op de portemonnee is de dreiging van drinkwatertekort. Alleen een dergelijke melding zorgt er al voor dat de prijzen opgedreven worden. Uitgerekend in waterland Nederland zou er een tekort ontstaan aan drinkwater.

Daarmee komen weer terug bij ons uitgangspunt en dat van de gevonomie: Er is genoeg voor iedereen.

De initiatiefnemers Tijn Touber en Binkie zien dat er steeds meer mensen de Gevonomie gaan volgen.

Met de Gevonomie willen ze een nieuwe samenleving, ‘die écht met elkaar samen-leeft, die elkaar bijstaat, steunt en helpt. Een samenleving die losstaat van geld en machtssystemen.’

Het is een tegenhanger voor de hedendaagse economie. Ze willen uit de ‘schaarste-mentaliteit stappen en vanuit liefde elkaar ondersteunen met diensten, goederen, raad en daad.’ ‘Wanneer je iets geeft volgens Gevonomie, geef je vanuit je hart en zonder daar iets voor terug te verwachten. Het gaat uit van het bewustzijn dat we gezamenlijk overvloedig zijn. ‘Met elkaar hebben en kunnen we alles!’

Tijn zegt ook in een begeleidende video op de site dat zijn ervaring is, dat hoe meer je geeft, des te meer vanzelf terugkomt. ‘Laten we naar het oorspronkelijke gevoel teruggaan, van samen hebben we alles.’

Anders gezegd, de markteconomie steunt op een schaarstemodel, op een schuld en rente geldsysteem en op kunstmatig gecreëerde tekorten, maar in feite leven we op een planeet waar een overvloed aan middelen en mogelijkheden aanwezig zijn, tenminste indien we ze willen beschikbaar stellen aan elkaar. Een geldsysteem is daarbij in principe niet nodig. (Demon-cratie)

Een bijproduct van schaarste is de noodzaak om wetten te hebben, volgens Graham Wright (Een positief alternatief voor democratie).

Wright legt uit hoe dit eruit ziet in de video ‘wet zonder regering’. Hij gaat ervan uit dat regels worden opgesteld door de wetten-industrie en dat deze regels ontstaan wanneer aan intermediairs gevraagd wordt op te treden bij conflicten.

Wetten zijn namelijk eigendomsregels beredeneert hij, die ontstaan als oplossing voor conflicten. Ze zijn nodig omdat er schaarste is en verschillen van inzicht. In onze samenlevingen is er maar 1 instantie die wetten maakt, het is de regering, die daarmee monopolist is in de wetten-industrie. Concurrentie wordt niet toegestaan, denk aan anarchie.

Op deze manier is de cirkel rond.

Er is overvloed, maar doordat een groep mensen erin is geslaagd (een gevoel van) schaarste te creëren, zijn er wetten nodig. En wetten zijn een perfect middel voor de wetgever om mensen onder de duim te houden zonder dat je hen kunt controleren en de wacht kan aanzeggen.

Dit behoort allemaal tot de ‘Oude samenleving’. Gelukkig is er een groeiend besef om daarin verandering aan te brengen. In bijvoorbeeld het boek ‘Voorlevers van de nieuwe samenleving‘ kan je tal van organisaties vinden die daarmee druk bezig zijn.

Rob Vellekoop, 13 april 2024

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *