Afgelopen weekend heeft de European Broadcasting Union (EBU) zichzelf weer eens overtroffen in de wereld van de absurde overreacties. Joost Klein, beter bekend als ‘EenhoornJoost’, is door deze club van zelfbenoemde moraalridders onterecht gediskwalificeerd van het Eurovisie Songfestival. Zijn misdaad? Een zogenaamde “dreigende beweging” richting een cameravrouw. Iedereen met twee werkende ogen kan op de beelden zien dat dit een storm in een glas water is, maar de EBU blijft star bij hun beslissing.
Het is tekenend voor de huidige tijd waarin we leven. Een wereld waarin het vermeende gevoel van veiligheid zwaarder weegt dan de werkelijkheid. Volgens de EBU was de actie van Joost een “duidelijke overtreding van de wedstrijdregels die zijn opgesteld om een veilige werkomgeving voor het personeel te waarborgen”. Wat een klinkklare onzin. Het is duidelijk dat hier meer speelt dan wat het oog ziet.
De EBU heeft een ‘grondig intern onderzoek’ gehouden en beweert dat hun besluit ondersteund wordt door allerlei bestuurlijke organen en adviesgroepen. Maar kom op, moeten we echt geloven dat deze bureaucratische moloch iets anders doet dan hun eigen straatje schoonvegen? Ze beweren dat de ‘publieke reacties en social media‘ niet overeenkomen met de verklaringen van getuigen en medewerkers. Alsof we die spin nog niet eerder hebben gezien.
Het meest belachelijke is nog wel dat de NPO en AVROTROS, die Joost naar het festival hebben gestuurd, nu in een hoekje moeten wachten op de uitkomst van het onderzoek. Ze kunnen weinig meer dan bezwaar aantekenen tegen een beslissing die al in marmer gebeiteld is door de EBU: een beslissing die betekende dat Klein niet eens mee mocht doen. Zelfs als Klein gelijk krijgt is het te laat.
De beste oplossing? Geen Nederland meer bij Eurovisie. Laat ze in hun eigen sop gaar koken.
1 keer per dag de belangrijkste berichten, 1 keer per week de belangrijkste headlines, en de nieuwste uitzendingen van hnmda, zo in je postvakje... zeg nu ja....
