Het dossier dat de overheid aan het opbouwen is, is weer wat aangedikt. Na de diverse afleveringen van “De vaccins werkten uitstekend, kijk maar naar RIVM, CBS, Nivel en UMCU” krijgen we nu “Covid was echt heel verschrikkelijk, kijk maar naar het Long Covid rapport”. Dit Erasmus/C-support rapport, over twee jaar onderzoek naar Long Covid, heeft echter niet heel veel losgemaakt. Dat zal ook te maken hebben met de ongrijpbaarheid van het fenomeen want post-Covid (het is geen lange versie van Covid) kent een breed spectrum aan klachten. Niet alleen de aard, ook de ernst van de klachten varieert van patiënt tot patiënt. 43% van de onderzochte groep heeft daarnaast chronische comorbiditeiten en er zijn geen diagnostische tests om de ziekte aan te tonen. Bak daar dan maar eens een cake van.
Samenvatting
Post-Covid is geen ziekte, het is een syndroom: een klachtenbeeld dat verschillende oorzaken kan hebben. Hetzelfde klachtenspectrum zien we bij bijwerkingen van Covid-vaccinatie en overgangsklachten (76% van de deelnemers is vrouw).
De onderzochte groep is samengesteld uit mensen die zelf hebben geconcludeerd dat hun klachten door een eerdere coronabesmetting zijn veroorzaakt. 93% van hen was gevaccineerd maar de meesten zijn besmet vóór hun vaccinatie. Dat suggereert dat het vaccin In elk geval niet achteraf heilzaam heeft gewerkt tegen post-Covid.
43% van deze vrijwel volledig gevaccineerde groep heeft na vaccinatie wel opnieuw 1 of meerdere keren Covid opgelopen. Laten niet-gevaccineerden ook zo vaak herhaalbesmettingen zien? In geen enkel onderzoek ben ik deze percentages tegengekomen. Voor dit rapport was dit helaas niet relevant.
Wie denkt dat er ook wordt gezocht naar onderliggende oorzaken: helaas. Patiënten met bijvoorbeeld Lyme, fibromyalgie, ME/CVS, een burn-out of PTSS hadden met hun klachtenpatroon moeiteloos mee kunnen lopen in dit onderzoek. Zaten die ertussen? Men heeft niet geprobeerd om werkelijke ‘post-Covid’ te onderscheiden van andere oorzaken. Dat is een gemiste kans en doet ook geen recht aan de werkelijke post-Covid patiënten. Men houdt het bij symptoombeschrijving en de impact van die kwalen.
Dit rapport heeft vooral een functie als zeer welkome mentale bijstand en erkenning voor PAIS/PVS-patiënten – maar gezondheidstechnisch gezien worden we er niet veel wijzer van. Het behandelt inderdaad niet meer dan “de impact van”, en dat is ook de titel. Het is ook weer een officieel, academisch rapport waarmee Karremans kan wapperen als hij moet verdedigen hoe ernstig Covid wel niet was. Ongetwijfeld goedkeurend toegeknikt door ZonMw.
Het rapport is hier te downloaden. De publiekssamenvatting geeft een goede indruk. Ik behandel enkele zaken die mij opvielen en in het rapport niet zo nadrukkelijk uit de verf kwamen.
Eerst even de opzet: het onderzoek draaide om twee online vragenlijsten, die met een jaar tussentijd door zo’n 7.750 deelnemers zijn ingevuld. Allemaal post-Covid patiënten, inclusief mogelijk mensen die zich als post-Covid-patiënt identificeren. Het is niet geverifieerd, bijvoorbeeld met een test.
Het punt is dat niemand weet waarop getest zou moeten worden. PAIS (post-acute infectiesyndroom, met dezelfde klachten) is een bekend fenomeen en hoe zwaarder de doorgemaakte infectie of ook behandeling, IC bijvoorbeeld, hoe vaker en hoe langduriger het post-syndroom. Het klinkt dus niet erg ‘novel’ of ‘Covid’-specifiek allemaal. Maar goed: het zijn er nu wel heel veel tegelijk! En aandacht helpt altijd.
Interessant zou het testen op anti-lichamen (virus) en op vaccin-spikes (prik) zijn geweest. Maar helaas, het bleef bij online vragenlijsten dus dat onderscheid is niet gemaakt. Het is zelfrapportage dus de deelnemers mogen zelf bepalen wat de oorzaak van hun klachten was. Je kunt je afvragen of ze dan net zo gemakkelijk kiezen voor een zelfverkozen interventie waar ze op vertrouwen als voor de boze externe factor waartegen ze bescherming zochten.
De deelnemers zijn uitgenodigd na aanmelding bij C-support, dat is het platform voor “Nazorg voor patiënten na een coronabesmetting”. Op de website vinden we: “Heeft u langer dan drie maanden geleden Covid-19 gehad? En is er nog steeds sprake van complexe klachten? Dan kunt u zich aanmelden bij C-support.”
Duizenden mensen hadden zich al aangemeld, toen in oktober 2021 op de C-support website dit panel werd toegevoegd: “Klachten na vaccinatie“. Maar dat was natuurlijk slechts voor ‘een klein aantal mensen’ bedoeld…
Het onderzoek startte in februari 2022. In het rapport zelf (zo’n 3 jaar later dus) lezen we nu “Patiënten kunnen zichzelf bij C-support registreren wanneer ze minimaal 3 maanden na een COVID-19 infectie nog steeds last hebben van klachten die gerelateerd zijn aan COVID-19.” Geen woord (meer) over post-vax. Ook in het rapport wordt geen onderscheid gemaakt tussen post-Covid en de eventueel (later nog ingestroomde) post-vax groep. En hoeveel waren dat er?
Het is niet eens duidelijk of de eventuele post-vax-patiënten die zich hebben gemeld ook worden aangeduid als post-Covid-patiënten, of dat ze helemaal niet zijn meegenomen in de rapportage.
De meeste deelnemers, 67%, hebben de besmetting opgelopen voordat ze gevaccineerd konden worden. In andere ZonMw-onderzoeken zou dit onmiddellijk vertaald worden naar vaccinbescherming tegen post-Covid (want na vaccinatie nog maar 33%!) Helaas ontbreken de data om dit goed door te rekenen. Want als ook 67% van alle (eerste) besmettingen plaatsvond vóór de vaccinatiecampagne(s), klopt het precies en gaat die vlieger niet op. En dan zou blijken dat de vaccinaties sowieso grotendeels mosterd na de maaltijd zijn geweest – en dat willen ze niet want dat is nu eenmaal niet zo. Dat kan Susan van ’t Hof zich vast niet voorstellen.
Of de post-Covid verschijnselen vóór of na de vaccinatie de kop op staken is niet gevraagd, voor zover ik kan nagaan. De aanname is waarschijnlijk dat dan ook wel vóór vaccinatie plaatsvond. In NEJM (Long Covid Defined) lezen we echter dat post-Covid ook pas na maanden de kop op kan steken. Dan zou iemand dus ook inmiddels gevaccineerd kunnen zijn… Hmm, waar komt het dan van?
Dokter: “Tsja mevrouw, dat doet toch sterk denken aan Long Covid.”
Mevrouw: “Potverdorie. En dat maar liefst twee maanden nadat ik die positieve test had!”
Dokter: “Ja, dat kan wel eens. Een peer reviewed onderzoek in New England Journal of Medicine heeft uitgewezen dat het zelfs wel drie maanden later nog de kop kan opsteken!”
Mevrouw: “’t is toch wat. En u had me vorige week nog wel gevaccineerd.”
In de bijlage zie ik ook dat er bij de eerste meting iets over een klein groepje niet-geprikten wordt gemeld. Die herstelden langzamer tussen meting 1 en meting 2 maar of die bijvoorbeeld ouder waren, meer comorbiditeiten hadden of om een andere reden niet gevaccineerd waren, dat weten we allemaal niet dus daar is weinig uit op te maken, al kan het aangegrepen worden voor de stelling “gevaccineerden herstelden sneller.” Zo ging het bij eerdere ZonMw-onderzoeken wel.
Tinnitus: een witte raaf
De vragenlijsten zitten niet bij de bijlagen. In de grafiek hieronder zien we de percentuele resultaten van een van de vragen: de oranje balk voor de klachten bij meting 1 en blauw voor meting 2.
Het valt op dat tinnitus (oorsuizen) in de eerste vragenlijst ontbrak. Het werd in eerste instantie dan ook niet gezien als een mogelijke nawerking van Covid. Het is in die context wel eens gemeld maar heel weinig in verhouding tot de andere bijwerkingen. Oorzakelijk verband is nooit aangetoond. Tinnitus is daarentegen wél een bekende en beschreven bijwerking van de Janssen Covid-injecties. En Lareb ontving 600 post-vax tinnitus klachten, ook na de Pfizer-prik.
Dus na feedback van de voor 93% (of inmiddels meer) gevaccineerde onderzoekspopulatie, is tinnitus toegevoegd aan meting 2. Gewoon: als post-Covid klacht!!
Maar liefst 43% blijkt last te hebben van tinnitus. Bijna de helft! Van Covid…!? Onderzoeken laten zien dat het tinnitus-percentage na Covid ligt meestal rond de 5% tot 15%. Vaak wordt het aan stress geweten. Een enkel rapport zit tussen de 20% en 30% maar ook daar wordt geen onderscheid gemaakt tussen post-Covid en post-vax. Ook in het ondergerapporteerde VAERS wordt tinnitus gemeld als bijwerking van de prik.
Toevallig is er net, tijdens het schrijven van dit artikel, een Yale studie gepubliceerd die precies dit doet: onderscheid maken tussen post-Covid en post-vax (PVS). Zij vinden 60% tinnitus bij PVS.
Terzijde: de Yale studie
Het is een heel kleine studie maar wel diepgravend. Hier wordt tenminste erkend dat er post-Covid is en post-vax en dat het voor de patiënten en voor de mogelijke behandeling essentieel is om dat onderscheid te maken. Er komt nog meer interessants uit: De toxische Spike proteïne, die wordt geassocieerd met deze klachten, werd in verhoogde niveau’s aangetroffen bij gevaccineerde patiënten, twee jaar na de prik. Prof. Buckhaults denkt (op X) dat dat alleen mogelijk is als het lichaam zelf nieuwe spikes blijft aanmaken. Het vaccin kan dat bewerkstelligen, dat krijgt het mRNA immers tot in de celkern. A Midwestern Doctor had het ook al over shedding…. Maar we laten de horrorscenario’s maar even voor wat ze zijn.
Dus of al die klachten nou daadwerkelijk van het virus komen? Ik heb zo het vermoeden (en hoop) dat Jan Bonte nog een gedegen stuk over deze Yale studie gaat schrijven.
… in onze studie werden significant verhoogde niveaus van circulerend S1 en S waargenomen in een subset van post-vaccinatie syndroom (PVS)-deelnemers zowel in de infectie-naïeve als infectie-positieve groepen tot 709 dagen na blootstelling. Dit is in lijn met de bevindingen van S1 persistentie in monocyten bij mensen met PVS. Circulerende full-length S is ook gedetecteerd in gevallen van myocarditis na vaccinatie. Gezien de opvallende overeenkomsten tussen post-COVID en PVS symptomen, is er gespeculeerd over de mogelijke oorzakelijke rol van de persisterende aanwezigheid van spike-eiwit dat de chronische symptomen veroorzaakt. Bovendien heeft een recente studie aangetoond dat spike-eiwit bindt aan fibrine, wat ex vivo leidt tot ontsteking en neuropathie in dierproeven.
Andere kandidaat-oorzaken
Tot zover tinnitus. Maar hoe zit dat dan met die andere klachten? Zitten we hier eigenlijk nog wel naar post-Covid symptomen te kijken?
Om post-Covid te kunnen typeren, is er door C-support een aanname bedacht. “Aangenomen wordt dat deze vijf pathofysiologische mechanismen een rol spelen bij post-COVID” zo lezen we in het rapport:
- ontregeling van het immuunsysteem
- verstoring van de darmflora
- auto-immuniteit
- beschadiging aan de vaatwanden
- microstolsels
- dysautonomie
Vijf? Volgens mij zijn het er zes. Maar ja, rekenen is de laatste jaren niet het sterkste punt in de medische wetenschap, getuige de laatste ZonMw-rapporten van het RIVM, Nivel en het UMCU.
Punt 2, verstoring van de darmflora, haal ik er even tussenuit. Het wordt verder ook niet apart behandeld. Het darmbioom is even onderschat als complex en hangt sterk samen met de andere genoemde punten. Goede doorbloeding is essentieel voor het darmbioom en een gezond darmbioom heeft weer alles te maken met het immuunsysteem.
Het lijstje van vijf komt bekend voor: het had een post-vaccinatie lijstje kunnen zijn. Als er onderscheid was gemaakt tussen vax- of virusgeïnduceerd, dan had dit interessante informatie kunnen opleveren: misschien waren de post-vax klachten minder ernstig dan de post-covid klachten, gingen ze eerder over of zaten er toch verschillen tussen beide klachtenpakketten. Men hoeft het allemaal niet zo nodig te weten dus het was buiten de focus van het onderzoek.
Klik hier om te lezen hoe ChatGPT de vijf punten van Erasmus/C-support onderbrengt bij vax danwel virus
1. Ontregeling van het immuunsysteem
✅ Zowel na vaccinatie als na infectie kunnen ontregeling van het immuunsysteem en chronische ontstekingsreacties optreden.
- Bij post-COVID wordt vaak een dysregulatie van het immuunsysteem waargenomen, zoals een verhoogde activiteit van ontstekingsbevorderende cytokinen.
- Coronavaccinaties kunnen leiden tot een verstoorde immuunrespons, waarbij het lichaam moeite heeft om infecties en ontstekingen goed te reguleren.
2. Auto-immuniteit
✅ Zowel post-COVID als vaccinatie kunnen auto-immuunreacties uitlokken.
- Coronavaccinaties kunnen auto-immuunreacties uitlokken, mogelijk door immuunactivatie tegen lichaamseigen weefsels en IgG4 shift.
- Post-COVID wordt in sommige gevallen geassocieerd met autoantilichamen, wat wijst op een mogelijke auto-immuuncomponent.
3. Beschadiging aan de vaatwanden
✅ Dit wordt in beide gevallen gezien.
- Virussen, waaronder SARS-CoV-2, kunnen de endotheelcellen beschadigen, wat vaatproblemen en ontsteking veroorzaakt.
- Coronavaccinaties kunnen ontstekingsreacties in de vaatwanden veroorzaken, wat kan leiden tot endotheeldisfunctie, waardoor symptomen zoals vermoeidheid, duizeligheid en hersenmist kunnen ontstaan.
4. Microstolsels
✅ Zowel bij post-COVID als na vaccinatie zijn microstolsels waargenomen.
- Bij post-COVID zijn microstolsels een veelbesproken fenomeen. Studies tonen aan dat bij sommige post-COVID-patiënten langdurige stollingsactivatie aanwezig is.
- Coronavaccinaties worden in verband gebracht met de vorming van microstolsels, die mogelijk bijdragen aan langdurige klachten zoals vermoeidheid, hersenmist en circulatieproblemen.
5. Dysautonomie
✅ Dit wordt in beide gevallen gerapporteerd, bij PAIS/long COVID en bij coronavaccinaties.
- PAIS, en vooral post-COVID, wordt in verband gebracht met dysautonomie (problemen met het autonome zenuwstelsel), zoals POTS (Posturale Orthostatische Tachycardie Syndroom).
- Dysautonomie kan leiden tot symptomen zoals snelle hartslag, duizeligheid, lage bloeddruk en temperatuurregulatieproblemen.
- Coronavaccinaties kunnen verstoringen in het autonome zenuwstelsel veroorzaken, zoals POTS of orthostatische intolerantie.
Op basis van die 5 criteria is dus geen onderscheid te maken: alle post-vax ellende kan moeiteloos onder de post-Covid paraplu worden afgehandeld. Dat scheelt een hoop gedoe. En het is niet uit te sluiten dat dat in dit C-support onderzoek ook gebeurt. Er wordt in elk geval niets ondernomen om onderscheid te maken, integendeel zelfs.
Het is dus eigenlijk geen post-Covid onderzoek. Het is eigenlijk een onderzoek naar de impact van onbegrepen ziektes.
Zoals gezegd: op basis van de zelfgerapporteerde klachtenpatronen hadden patiënten met bijvoorbeeld chronische Lyme, fibromyalgie, ME/CVS, burn-out of PTSS moeiteloos mee kunnen lopen in dit onderzoek, naast post-vax patiënten. Maar ook vrouwen in de overgang…
In een volgende post ga ik in op de meest voorkomende klachten en met name de twee laatste categorieën: PVS en vrouwen in de overgang want die worden wel héél makkelijk onder de post-Covid paraplu meegenomen.
Het rapport doet daarmee tekort aan zowel de post-Covid als de Post-vax patiënten. Het geeft blljk van een soort desinteresse. Alsof het rapport een zoethoudertje is voor de post-vaxers en voor de post-Coviteers die geen eerstelijnszorg hebben gehad en zieker zijn geworden dan nodig was. En de vrouwen in de overgang zouden misschien gerustgesteld kunnen worden. Dit nog allemaal los van het feit dat de anderen die zich met soortgelijke klachten hebben gemeld nu een wel heel broze strohalm beet denken te hebben.
Of is het gewoon, net als de ZonMw oversterfte-rapporten, ordinaire dossier-opbouw voor de parlementaire enquête: vaccins good, covid bad ?
.




