Het was een moment dat de geschiedenisboeken in zal gaan als het moment waarop de façade brak. Giorgia Meloni, de premier van Italië, stond voor haar staf om hen fijne feestdagen te wensen. Normaal gesproken is dit het moment voor zoetsappige clichés over ‘hard werken’ en ‘nieuwe kansen’. Maar Meloni deed iets anders. Ze vertelde de waarheid. Een waarheid die zo rauw en angstaanjagend is, dat de gevestigde media hem liever afdoen als een misplaatste grap. “Maak je geen zorgen, volgend jaar wordt veel erger,” zei ze. Het was geen galgenhumor. Het was een waarschuwing van een regeringsleider die de interne rapporten leest en weet: het Westen is failliet, onze oorlogsindustrie is een lachertje en in 2026 komt de rekening.
Laten we eerst kijken naar wat ze letterlijk zei, want de woorden zijn huiveringwekkend in hun eenvoud.
Tegen de mensen die het land draaiende moeten houden, sprak Meloni:
“Het jaar dat we achter de rug hebben was zwaar voor ons allemaal, maar maak je geen zorgen, volgend jaar wordt veel erger. Dus ik raad jullie aan om voldoende rust te nemen tijdens deze feestdagen. We zien elkaar de komende dagen weer, om antwoorden te blijven geven aan deze buitengewone natie die de wereld nog steeds kan verbazen.”
“Volgend jaar wordt veel erger.”
Wanneer een premier haar eigen ambtenaren vertelt om te rusten omdat er een storm aankomt, dan is dat geen motivatiespeech.
Dat is een slip of the mask.
Het is het moment waarop de interne voorspellingen – die van tekorten, escalatie en economische neergang – niet langer te rijmen zijn met het publieke script van ‘hoop’ en ‘vooruitgang’.
Meloni weet dat Europa is overgegaan van crisismanagement naar “managed decline” (beheerde neergang). En 2026 is het jaar waarin de opgestapelde kosten eindelijk botsen met de realiteit.
ZE WILLEN DAT WE ZWIJGEN: Steun DDS in de strijd voor de waarheid!
De elites weten dat het kaartenhuis instort, maar ze vertellen het u niet. Meloni versprak zich, wij pakken door. Wij bereiden u voor op de realiteit van 2026. Wilt u dat wij de feiten blijven brengen die de NOS verzwijgt? Steun ons dan nu!
OPTIE 1: Via BackMe (Snel & Simpel)
👉 Klik hier: https://dds.backme.org
👉 Klik hier: https://dds.backme.org
OPTIE 2: Via uw eigen bank
IBAN: NL95 RABO 0159 0983 27 t.n.v. Liberty Media
Vergeet niet uw e-mailadres in de omschrijving te zetten voor toegang tot onze exclusieve ‘verboden’ columns!
De materiële realiteit haalt de leugens in
Wat Meloni hier onthult, is wat de Europese elites achter gesloten deuren al lang weten: het westerse project in Oekraïne is met volle snelheid tegen de muur van de materiële werkelijkheid geklapt.
Jarenlang dachten onze leiders dat ze oorlog konden voeren met theatrale speeches, sanctiepakketten en morele verontwaardiging.
Ze dachten dat de Russische economie zou instorten als wij geen Gucci-tassen meer zouden verkopen in Moskou.
Jarenlang dachten onze leiders dat ze oorlog konden voeren met theatrale speeches, sanctiepakketten en morele verontwaardiging.
Ze dachten dat de Russische economie zou instorten als wij geen Gucci-tassen meer zouden verkopen in Moskou.
Ze zaten fout.
Oorlog win je niet met woorden, maar met staal, munitie, energie, arbeid en tijd.
En precies op die vlakken is het Westen – en Europa in het bijzonder – een “papieren tijger” gebleken.
Zoals deze analyse op X haarfijn uitlegt:
“Europa kan poseren voor oorlog. Het kan niet produceren voor oorlog.”
Vier jaar na het begin van een uitputtingsoorlog staan we met lege handen.
De Verenigde Staten en Europa worden geconfronteerd met een waarheid die ze decennialang hebben verleerd: je houdt zo’n conflict alleen vol als je productie hoger ligt dan je verliezen.
En in 2025 is het gat tussen feit en fictie niet meer te dichten.
Rusland produceert, Europa droomt
De cijfers zijn vernietigend.
Rusland produceert nu artilleriemunitie op een schaal die de gecombineerde output van de NAVO overtreft.
De Russische industrie draait op oorlogssterkte: gecentraliseerde inkoop, simpele toevoerketens en staatsgestuurde productie.
Schattingen spreken van miljoenen granaten per jaar – productie die nu al van de band rolt en naar het front gaat.
Rusland produceert nu artilleriemunitie op een schaal die de gecombineerde output van de NAVO overtreft.
De Russische industrie draait op oorlogssterkte: gecentraliseerde inkoop, simpele toevoerketens en staatsgestuurde productie.
Schattingen spreken van miljoenen granaten per jaar – productie die nu al van de band rolt en naar het front gaat.
En Europa? Europa viert feestjes over doelstellingen die het nooit gaat halen.
De belofte van de EU om twee miljoen granaten per jaar te leveren? Een lachertje.
Het is afhankelijk van fabrieken die nog gebouwd moeten worden, contracten die nog getekend moeten worden en arbeiders die niet te vinden zijn.
De belofte van de EU om twee miljoen granaten per jaar te leveren? Een lachertje.
Het is afhankelijk van fabrieken die nog gebouwd moeten worden, contracten die nog getekend moeten worden en arbeiders die niet te vinden zijn.
Zelfs als die droomdoelen ooit gehaald worden, is het nog steeds minder dan wat Rusland nu al produceert.
“Dit is geen gat. Het is een totale mismatch in tempo,” luidt de pijnlijke conclusie.
Rusland bouwt op schaal. Europa droomt over het herbouwen van de capaciteit om ooit op schaal te produceren.
Maar tijd is de enige variabele die je niet kunt sanctioneren. En de tijd is op.
Ook Amerika kan ons niet redden
Wie denkt dat “grote broer” Amerika ons wel even komt redden, leeft in het verleden.
Washington heeft zijn eigen industriële infarct.
De productie van Patriot-luchtverdedigingsraketten – essentieel voor de bescherming van Kiev, Tel Aviv én Taiwan – loopt in de honderden per jaar, terwijl de vraag in de duizenden loopt.
Het Pentagon geeft zelf toe dat dit gat niet snel gedicht kan worden.
De Amerikaanse scheepsbouw? Jaren achter op schema, geplaagd door personeelstekorten en kostenoverschrijdingen.
De aanname dat Amerika industrieel garant kan staan voor Europa, is een illusie.
2026: Het jaar van de afrekening
Terug naar Meloni. Waarom zegt ze dat “volgend jaar veel erger wordt”?
Omdat ze weet dat in 2026 al deze lijnen samenkomen.
De voorraden zijn op. De productie komt niet op gang. De Russische stoomwals dendert door (kijk naar Siversk!). En de economische kosten van de sancties en de energieprijzen beginnen de Europese welvaartsstaat definitief uit te hollen.
Meloni bereidt haar landgenoten voor op “constraint” (beperkingen) en “limits” (grenzen).
Ze spreekt niet meer over een overwinning, maar over overleven.
De legitimiteit van de zittende macht begint weg te sijpelen zodra de materiële realiteit zich opdringt.
Je kunt de kiezers niet eindeloos vertellen dat het goed gaat, als de fabrieken stilvallen en de oorlog verloren wordt.
Meloni’s “grapje” was de waarschuwing van een kapitein die de ijsberg al heeft geraakt, terwijl de passagiers nog staan te dansen in de balzaal.
Geniet van uw kerst, beste lezer. Rust goed uit.
Want als Meloni gelijk heeft – en alle data wijzen daarop – dan wordt 2026 een jaar dat we nooit zullen vergeten.
En niet op een goede manier.
WORD AANDEELHOUDER VAN HET VERZET!
Wij kijken niet weg voor de naderende storm. Wij bereiden u voor. Steun de onafhankelijke pers die de feiten boven tafel haalt!
🚀 Steun ons via BackMe: https://dds.backme.org
Of maak uw bijdrage over op NL95 RABO 0159 0983 27 t.n.v. Liberty Media.
PS: Zet uw e-mailadres erbij voor onze exclusieve SubStack-columns!
.
