Paus Franciscus is overleden op 88-jarige leeftijd. Dat meldt het Vaticaan. De katholieke kerkvader was zondag/op Pasen nog op het balkon van de Sint-Pietersbasiliek in Rome te zien. Volg alle nieuws over zijn overlijden hier.
Met het overlijden van paus Franciscus verliest de kerk een charismatische en verbindende leider, die de geschiedenis zal ingaan als een (langzame) hervormer met een krachtige sociale agenda. Twaalf jaar lang probeerde hij zich in woord en daad ten dienste te stellen van de meest kwetsbare personen en groepen in de samenleving. Dat hij ons verlaat op de dag nadat hij met broze stem zijn zegen ‘aan de stad en de wereld’ gaf, onderstreept zijn volharding en kracht.
Met Franciscus verliest de kerk een paus met grote impact in bijzonder complexe tijden. In de westerse samenleving zoeken steeds meer mensen houvast in religie en zingeving, terwijl de kerk als instituut onder grote druk staat. Die complexiteit hebben we aan den lijve ondervonden tijdens zijn bezoek aan KU Leuven, in september 2024. Sommige uitspraken stuitten op kritiek en verdeelden. Toch onthoud ik vooral zijn verbindende taal en zijn warme openheid tegenover de slachtoffers van misbruik binnen de kerk. Ook velen onder hen verliezen een steun en toeverlaat. Ik hoop dat zijn opvolger zijn uitgesproken engagement zal voortzetten, en het pad van vernieuwing en openheid verder zal bewandelen — en versnellen.
Op mij maakten vooral de encyclieken Fratelli Tutti en Laudato Si’ veel indruk. Ze getuigen van zijn diepe betrokkenheid bij de situatie van vluchtelingen en zijn bekommernis om ecologie en duurzaamheid.
In Fratelli Tutti schrijft hij: “Als ieder mens een onvervreemdbare waardigheid bezit, als alle mensen mijn broeders en zusters zijn, en als de wereld werkelijk aan iedereen toebehoort, dan maakt het weinig uit of mijn naaste in mijn land of elders is geboren. Als dit fundamentele principe niet wordt gerespecteerd, is er geen toekomst voor broederschap of voor het voortbestaan van de mensheid” (Fratelli Tutti, 125). Daarmee stelt hij een directe uitdaging aan nationalisme, xenofobie en onverschilligheid tegenover het lijden van anderen.
In Laudato Si’ stelt hij: “Vandaag de dag moeten we echter beseffen dat een ware ecologische benadering altijd ook een sociale benadering wordt; ze moet rechtvaardigheidskwesties integreren in het milieudebat, zodat zowel de kreet van de aarde als de kreet van de armen wordt gehoord” (Laudato Si’, 49). De zorg voor de planeet gaat niet alleen over het beschermen van de natuur, maar ook over het beschermen van de kwetsbaarste leden van de samenleving.
Een bijzonder mens heeft ons verlaten. Namens de hele universitaire gemeenschap van KU Leuven betuig ik mijn diepste medeleven aan zijn familie, vrienden, medestanders en staf, aan alle leden van de katholieke kerk, en in het bijzonder aan wie hoop en perspectief putte uit zijn woorden.
www.linkedin.com
Source: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20250421_93003686
.
Laat een reactie achter