Hij herinnert ons aan de coronademonstraties waarbij we schokkende beelden zagen van politieoptreden dat ver buiten de proporties viel. Dijkgraaf stelt dat deze gebeurtenissen, samen met incidenten bij andere demonstraties, zoals de recente pro-Gaza protesten op universiteiten, niet slechts incidenten zijn maar deel uitmaken van een zorgwekkend patroon van politiegedrag dat aangepakt moet worden.
Zijn steun voor Hofmans oproep is significant omdat het toont dat kritiek op de politie en het eisen van verantwoording geen kwestie van links tegen rechts moet zijn, maar een kwestie van basis mensenrechten. Dat Dijkgraaf, die vaak als rechts wordt beschouwd, deze positie inneemt, is een krachtige oproep aan iedereen om over politieke schaduwen heen te springen en gezamenlijk te strijden voor een rechtvaardiger samenleving.
In deze tijden van diepe verdeeldheid biedt Dijkgraaf een broodnodige herinnering: onze vrijheden en rechten hangen af van de integriteit waarmee we ze voor iedereen verdedigen, ongeacht onze persoonlijke overtuigingen over de groepen in kwestie. Het is tijd dat iedereen, ongeacht politieke kleur, zich uitspreekt tegen onrecht en pleit voor een eerlijke en menselijke behandeling van alle burgers door de machten die bevoegd zijn ons te beschermen.
