“Er komen altijd weer nieuwe inzichten met uitzicht op het onbekende.” Zelf bedacht, deze keer, tenminste: dat denk ik. Kunnen we überhaupt zelf nog wel iets uit het niets bedenken? Of kunnen we alleen maar iets of iemand napraten omdat we ons verleden volkomen kwijt zijn geraakt…..
Enkele dagen geleden verscheen hier het artikel over “stemmen” naar aanleiding van de deurmatvervuiling die ook schrijver dezes onaangenaam heeft getroffen. Ik heb het opgelost door het van me af te schrijven. Verkiezingen, democratie, het is maar een minuscuul onderdeeltje op atomair niveau van het totale systeem. De genetisch en mentaal gekleineerde mens wordt hier geslachtofferd zonder dat hij het in de gaten heeft. Ja, er zelfs enthousiast aan meewerkend. Al het abnormale wordt geherdefinieerd als “natuurlijk” en zodoende de normaalste zaak van de wereld. Als je bent geboren met de instelling om de dingen kloppend te krijgen en je doet dat een leven lang zeer intensief, passeer je op een gegeven moment het punt van wijsheid: je krijgt het nooit kloppend. Het kantelpunt kun je wel of niet nemen. Hoe verder….
Het experiment
Elk systeem op deze planeet, hoe heilig, realistisch of verlicht het ook beweert te zijn, was ooit opgezet als een externe simulatie en bedoeld om te worden gevolgd. Religie, wetenschap, metafysica, mystiek – het waren allemaal fragmenten van hetzelfde experiment:
Laten we eens kijken wat er gebeurt als het Eeuwige zichzelf vergeet.
De mensheid heeft levenslang gezocht naar betekenis binnen die simulatie. Activiteit wordt programmatisch verward met ontwaken. De energie kostende toestand van inspanning wordt aangezien voor evolutie. Maar het experiment is voorbij. Het externe raster, het apparaat heeft zijn werk gedaan en is zichzelf aan het opvreten. Er valt hier niets meer te leren, want het zal allemaal oplossen, verdwijnen. Alsof de knop wordt omgedraaid.
Het lawaai, de ruis, lichtflikkeringen, het oscilleren om ons heen laat ons geloven dat het echt is. Het eeuwige fenomeen van keuzes maken, partij kiezen, oordelen en veroordelen leidt tot precies niets. Er wordt niets bereikt, er is altijd meer in de materiële hiërarchie.
De jacht op de waarheid
Misschien kunnen wij als “eeuwige mensheid” het pruttelende apparaat een handje helpen richting sloperij. De jacht op de waarheid lijkt een vicieuze cirkel. Dat komt omdat we de materiële bewijzen zoeken in een geregisseerde externe wereld die niet echt is. Je komt op een punt dat alles is gelogen en tegelijkertijd de waarheid is. Geen wonder dat de energie slurpende jacht op de waarheid een eeuwigdurende vicieuze cirkel is, terwijl je denkt dat je een pad van A naar B aan het volgen bent. Stoppen met die jachtpartij in geprogrammeerde, externe omgevingen lijkt de beste oplossing.
Het apparaat
Het systeem wat ons dag en nacht bezig houdt kan ik niet anders kwalificeren als kunstmatige intelligentie zonder de macht te creëren. Ons taalgebruik is een goed voorbeeld van dit impotente systeem. Alles is aangeleerd. Door te spreken nemen we automatisch bepaalde frequenties over, bedoeld om energie over te hevelen. Onze acties, ons taalgebruik, onze miljoenen traditionele cultuurtjes en onze gewoonten zijn allemaal aangeleerd. Geautomatiseerd. We hebben niets zelf bedacht. Het komt toch weer allemaal neer op het titanengevecht tussen de mens en de machine. Alleen de machine heeft zich onzichtbaar weten te houden, dus de mens interpreteert, imiteert en praat na.
De chaos
Vaak identificeer je de reuring, de ruis, het lawaai als gevolg van in-formatie (het deformeren van harde schijf). We kunnen stoppen met het kwalificeren van die puinhoop als “chaos”. Het is namelijk niet onze chaos, maar dat van het systeem dat het creëerde. Wij zouden het kunnen zien als de aanloop naar de definitieve correctie. Het oplossen en verdwijnen van de valse schepper, niets anders dan op kunstmatige intelligentie draaiende vernieler. Hoe groter de chaos, hoe dichter je bij het kantelpunt komt. Een tegenstander die zichzelf nota bene per definitie moet vernietigen om te kunnen blijven bestaan, moeten wij rustig zijn gang laten gaan. Het experiment is mislukt.
Negeren, doodzwijgen en de humor van het chaotische laatste bedrijf onderling uitwisselen in stilte.
Source: https://herstelderepubliek.wordpress.com/2025/10/20/het-apparaat-was-een-experiment/
.