Hoe kon het zo misgaan in Shahid Rajaee?
De ravage begon in een opslagplaats voor gevaarlijke en chemische stoffen. Volgens de eerste berichten is er waarschijnlijk iets vreselijk misgegaan bij het omgaan met deze materialen. Een officiële verklaring is er nog niet, maar beelden van roodachtige rook vlak vóór de explosie wijzen op een heftige chemische reactie. Vergelijkingen met de ramp in de haven van Beiroet in 2020 zijn dan ook snel gemaakt.
De kracht van de explosie was enorm: mensen tot vijftig kilometer verderop voelden de schokgolf door hun ramen trillen. Een kantoorgebouw werd compleet weggevaagd, voertuigen veranderden in schroot en het vuur verspreidde zich razendsnel naar andere delen van de haven. Luchtbeelden tonen een chaotisch beeld: op meerdere plekken laaien branden op, terwijl dikke rookpluimen de hemel zwart kleuren.
Gevolgen voor de regio
De Iraanse overheid trok meteen alle registers open: helikopters in de lucht, brandweerwagens uit het hele land naar de haven. Intussen heeft het ministerie van Volksgezondheid de noodtoestand uitgeroepen voor de regio rond Bandar Abbas. Niet voor niets, want er hangen nu giftige dampen in de lucht, waaronder ammoniak, zwaveldioxide en stikstofdioxide — stoffen die je beslist niet wilt inademen.
Raketbrandstof en verdachte ladingen?
Economische naschokken
De haven van Shahid Rajaee is de belangrijkste oliehaven van Iran en een cruciale schakel in de internationale handel. De schade aan de infrastructuur is fors en de economische impact zal onvermijdelijk groot zijn. De vraag is dan ook niet óf Iran gevolgen gaat voelen, maar hoe ernstig die zullen zijn.
Wat nu?
De komende dagen moet blijken hoe de situatie zich verder ontwikkelt en wat de officiële verklaringen zullen zijn. Feit is wel: deze explosie legt pijnlijk bloot dat het opslaan van gevaarlijke stoffen zonder degelijke veiligheidsmaatregelen een recept voor rampen is. Dat recept is in Shahid Rajaee nu op de hardst mogelijke manier in werking getreden.
.
Laat een reactie achter