
Tijdens een recent evenement sprak Tom Homan, voormalig directeur van ICE en huidige grensczar, vol passie ter verdediging van ICE en Border Patrol-agenten als ware patriotten die dagelijks hun leven riskeren om de wet te handhaven. Puttend uit zijn 40-jarige carrière waarin hij opklom in de rangen, deelde hij het diepe verdriet van het begraven van gevallen agenten.
Bovendien riep de grensczar politici, gouverneurs en burgemeesters op om te stoppen met het aanvallen van deze officieren, waarbij hij waarschuwde dat dit hen verder in gevaar brengt. Homan benadrukt de veiligheid van zowel agenten als arrestanten, bidt dat niemand sterft tijdens operaties, en benadrukt de nachtelijke waakzaamheid van agenten tegen onbekende dreigingen. Samen met Rodney Scott keerde hij terug uit pensioen om de grens te beveiligen, historische deportaties uit te voeren en levens te redden.
Terwijl hij zijn opmerkingen begon, zei Homan: “Ik ben de eerste ICE-directeur die daadwerkelijk is opgeklommen in de rangen. Ik doe dit al heel lang. Ik wil dat jullie allemaal de mannen en vrouwen in uniform om ons heen onthouden. Ze zijn patriotten. Ze zetten hun leven voor dit land op het spel, elke dag als ze dat pistool dragen, die pet opzetten en dat vest aantrekken.”
Vervolgens bood hij een nuchtere herinnering aan de realiteit van zijn gevaarlijke baan. “Gedurende mijn carrière heb ik grenspatrouilleagenten begraven. Ik smeek de politici, de gouverneurs, de burgemeesters die deze mannen en vrouwen voortdurend aanvallen, alsjeblieft stop. Ik wil niemand anders begraven,” voegde de grensczar toe.
Hij sprak ook over de vreselijke aanvallen waarmee ICE-agenten te maken krijgen bij het uitvoeren van hun taken, en zei: “Het is geen grap. We handhaven de wetten. Ik maak me niet alleen zorgen om de veiligheid van de mannen en vrouwen in uniform. Ik maak me ook zorgen om de veiligheid van degenen die we zoeken en arresteren. Ik ga elke nacht naar bed en bid dat niemand sterft tijdens deze operatie, dat niemand sterft aan de grens.”
Met een nuchtere herinnering vervolgde Homan onvermoeibaar. Hij verklaarde: “Ik heb te veel dood gezien, en voor degenen die mij niet mogen, draag mijn schoenen dan 40 jaar, zie de tragedies die ik heb gezien. Dat brandt voor altijd in me, en je begrijpt waarom het zo belangrijk is dat we de grens beveiligen en levens redden. Ik wil dat je je herinnert dat om drie uur vanochtend. Ik wed dat jullie allemaal comfortabel in bed liggen te slapen.”
Daarnaast zei de grensczar: “Deze mannen en vrouwen zullen ergens op een modderig pad staan omdat er een alarm afging. Is het gewoon iemand die voor een beter leven komt, of was hij een zwaarbewapende drugssmokkelaar? Ze weten het niet, maar ze gaan er elke nacht voor staan in dit hele land.”
“*” geeft verplichte velden aan
