
De eisen van een wanhopige dictator
Maduro, die zijn land heeft veranderd in een narcostaat en zijn volk heeft uitgehongerd, durfde tijdens het gesprek nog noten op zijn zang te hebben. Hij zei tegen Trump: “Oké, ik wil wel weg, maar dan wil ik…”
En let op wat hij eiste:
- a]:text-primary dark:[&>a]:text-white [&>a]:underline md:text-lg text-base”>Volledige strafrechtelijke amnestie (dus niet de cel in voor drugshandel).
- a]:text-primary dark:[&>a]:text-white [&>a]:underline md:text-lg text-base”>Het intrekken van alle Amerikaanse sancties tegen hem en zijn kliek.
- a]:text-primary dark:[&>a]:text-white [&>a]:underline md:text-lg text-base”>Het stopzetten van de zaak bij het Internationaal Strafhof (ICC).
De arrogantie! Een man die zijn land heeft vernietigd, vraagt om een VIP-behandeling en een onbezorgd pensioen. Trump, die niet gek is, wees de meeste van deze voorwaarden resoluut van de hand. Je onderhandelt niet met criminelen, je dicteert ze.
Terwijl de mainstream media Trump afschilderen als een ongeleid projectiel, zien wij de meesterstrateeg aan het werk. Hij ruimt de rommel op die links heeft laten liggen. Steun onze onafhankelijke berichtgeving! Doneer via BackMe of maak uw bijdrage over op NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. En let op: via BackMe krijgt u onze dagelijkse column gratis in uw mailbox!
De valklap: Luchtruim dicht
Vrijdag was de deadline. Maduro had kunnen kiezen voor een villa in Cuba of Iran, en stilletjes van het toneel kunnen verdwijnen. Hij koos ervoor om te blijven zitten op zijn troon van ellende.
En wat deed Trump? Exact één dag later, op zaterdag, stuurde hij de tweet de wereld in: “Luchtruim Venezuela gesloten voor drugsdealers en mensensmokkelaars.”
Dat was geen dreigement meer, dat was de start van de belegering. Trump heeft Maduro een kans gegeven op een ‘zachte’ exit (voor zover je ballingschap zacht kunt noemen), en Maduro heeft die kans verspeeld. Nu is het all bets are off. De vloot ligt voor de kust, de straaljagers cirkelen rond en de isolatie is totaal.
Een lesje machtspolitiek
Dit is hoe je omgaat met dictators. Niet polderen, niet jarenlang “zorgen uiten” in VN-verband, maar een ultimatum stellen met een deadline. Trump begrijpt dat taal van macht de enige taal is die figuren als Maduro spreken.
In Den Haag en Brussel zullen ze wel weer schande spreken van deze “cowboy-diplomatie”. Ze zullen roepen dat het “in strijd is met het internationaal recht” en dat we “in dialoog” moeten blijven. Maar ondertussen verhongeren de Venezolanen en overspoelen de drugs onze straten. Trump kiest voor resultaat.
Game Over voor Maduro
De conclusie is simpel: Maduro is een dead man walking. Hij had een ticket naar de vrijheid (of in ieder geval naar veiligheid), maar zijn hoogmoed werd zijn val. Trump bluft niet. Als hij zegt “je hebt een week”, dan heb je een week.
Die week is voorbij. De tijd van praten is voorbij. Nu komt de tijd van de grote schoonmaak. Maduro kan zich nergens meer verschuilen.
Vond u dit een goed artikel? De Dagelijkse Standaard houdt van leiders die doen wat ze zeggen. Geen woorden, maar daden. Steun onze journalistiek. Doneer vandaag nog via BackMe of maak uw bijdrage over op NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Samen houden we de wereld scherp!
.

