De cijfers zijn binnen en ze zijn om van te huilen. Wie nog dacht dat Nederland een veilig en beschaafd land was waar de jeugd de toekomst heeft, wordt vandaag hardhandig wakker geschud door het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC). Wat blijkt uit grootschalig onderzoek? Ruim één op de tien jongeren wordt minstens één keer verdacht van een misdrijf. En erger nog: een harde kern van duizenden veelplegers trekt een spoor van verwoesting door onze samenleving. De kosten van dit tuig? Een misselijkmakende 2,6 miljard euro per generatie. En wie mag dat betalen? Juist, u.
Het onderzoek, dat een half miljoen jongeren over een periode van elf jaar volgde, legt het failliet van de Nederlandse opvoeding en het justitiële systeem bloot. Terwijl D66-rechters en softe hulpverleners blijven roepen dat we “in gesprek moeten gaan” en dat straffen “niet helpt”, laten de feiten zien dat we een generatie criminelen hebben gekweekt die lak heeft aan God noch gebod.
De rekening voor de burger
Laten we die 2,6 miljard euro even in perspectief plaatsen. Dat is geld dat niet naar de zorg gaat. Niet naar de ouderenzorg. Niet naar lastenverlichting voor de werkende Nederlander. Nee, dat is geld dat we als samenleving kwijt zijn aan politie-inzet, schadeherstel, rechtszaken en slachtofferhulp, puur en alleen omdat we weigeren om tuig van de richel aan te pakken.
Het WODC berekende de kosten per groep adolescenten die in hetzelfde jaar van de basisschool kwamen. Het is een directe belasting op fatsoen. U werkt hard, u houdt zich aan de regels, en ondertussen mag u de portemonnee trekken omdat Jantje (of vaker: Mohammed en inmiddels ook ‘Chris Jude’) het nodig vond om een bushokje te slopen, een oud vrouwtje te beroven of drugs te dealen op het schoolplein.
De harde kern: 13 misdrijven en nog steeds vrij?
Het meest angstaanjagende uit het rapport is de statistiek over de veelplegers. Er is een groep van zo’n 5.000 jongeren die verantwoordelijk is voor een disproportioneel deel van de ellende. Deze figuren werden minstens zes keer, maar gemiddeld zelfs bijna dertien keer verdacht van een misdrijf.
Dertien keer! Laat dat even op u inwerken. Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat je in Nederland dertien keer met justitie in aanraking komt en nog steeds vrij rondloopt om je veertiende misdrijf te plegen? Dit zijn de ‘intensieve criminele carrièrepaden’ waar de onderzoekers met een eufemisme over spreken.
In een normaal land zit je na je derde vergrijp achter slot en grendel. In Nederland krijg je na je dertiende vergrijp een taakstrafje en een gesprek met een welzijnswerker, omdat de rechter bang is dat een celstraf “slecht is voor je ontwikkeling”. De enige ontwikkeling die hier telt, is de ontwikkeling van een misdadiger tot een onaantastbare beroepscrimineel.
Steun De Dagelijkse Standaard!
De gevestigde orde en de softe sector zullen dit rapport gebruiken om om nòg meer geld voor ‘preventie’ te vragen. Wij zeggen: stop met pamperen, begin met straffen! Steun onze kritische journalistiek. Doneer via BackMe of maak uw bijdrage over op NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. En let op: als u ons via BackMe steunt, krijgt u gratis en voor niets elke dag onze exclusieve SubStack-column zo, hop, in uw email inbox!
De gevestigde orde en de softe sector zullen dit rapport gebruiken om om nòg meer geld voor ‘preventie’ te vragen. Wij zeggen: stop met pamperen, begin met straffen! Steun onze kritische journalistiek. Doneer via BackMe of maak uw bijdrage over op NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. En let op: als u ons via BackMe steunt, krijgt u gratis en voor niets elke dag onze exclusieve SubStack-column zo, hop, in uw email inbox!
De softe aanpak heeft gefaald
Dit onderzoek bestrijkt de periode van jongeren die tussen 2008 en 2011 de basisschool verlieten. Dat is precies de generatie die is opgegroeid onder de kabinetten-Rutte, waarin bezuinigd werd op politie (de bekende ‘bonnenquota’) en waarin de linkse doctrine in het onderwijs en de rechtspraak hoogtij vierde.
We zien nu de oogst van dat beleid. Een maatschappij waarin 1 op de 10 jongeren het normaal vindt om de wet te overtreden. En laten we niet naïef zijn: “verdacht van een misdrijf” is in Nederland het topje van de ijsberg. De pakkans is lachwekkend laag. Voor elke keer dat ze gepakt worden, hebben ze het waarschijnlijk tien keer ongestraft gedaan.
De oplossing ligt niet in ‘preventie’
Nu de VVD, CDA en D66 weer aan het formeren zijn, kunnen we de bui al zien hangen. Ze zullen dit rapport aangrijpen om meer geld te pompen in buurtcoaches, straathoekwerkers en gesubsidieerde voetbalveldjes. Want dat is de reflex: gooi geld naar het probleem en hoop dat het weggaat.
Help ons in de strijd voor Law & Order!
Vond u dit een goed artikel? De Dagelijkse Standaard blijft hameren op een hardere aanpak van criminaliteit. Geen theekransjes, maar straffen. Steun ons. Doneer vandaag nog via BackMe of maak uw bijdrage over op NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Samen houden we Nederland veilig!
Vond u dit een goed artikel? De Dagelijkse Standaard blijft hameren op een hardere aanpak van criminaliteit. Geen theekransjes, maar straffen. Steun ons. Doneer vandaag nog via BackMe of maak uw bijdrage over op NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Samen houden we Nederland veilig!
Sluit ze op
Maar de werkelijkheid is dat die 5.000 hardcore criminelen – de jongens met 13 verdenkingen op hun naam – niet geholpen zijn met een voetbalveldje. Die moeten uit de samenleving verwijderd worden. Voor hun eigen bestwil, maar vooral voor de veiligheid van u en uw kinderen.
Het is tijd voor zero tolerance. Het is tijd dat we stoppen met het zoeken naar excuses (“moeilijke jeugd”, “achterstandswijk”) en beginnen met het handhaven van de wet. Zolang we dat niet doen, blijft de teller van die 2,6 miljard oplopen, en blijft de burger de pineut.
.
