Een 87-jarige vrouw uit het Italiaanse Rimini had alle hoop opgegeven om haar vermiste zoon ooit nog terug te zien. Maar na twintig lange jaren van onzekerheid gebeurde het onmogelijke: ze vond hem terug. De emoties waren hooggespannen en de verwachtingen waren groot, maar helaas draaide de ontmoeting uit op een teleurstelling van formaat.
Stefano Zini, nu 62 jaar oud, verdween in 2003 spoorloos uit Rimini. Zijn familie hoorde nooit meer iets van hem en leefde jarenlang in onzekerheid. Zijn moeder gaf echter nooit de hoop op om haar zoon weer in haar armen te kunnen sluiten voordat het te laat was. Ze nam contact op met de vereniging Penelope, die zich inzet voor familieleden van vermiste personen. Maar de politie kon destijds weinig doen en beschouwde zijn vertrek als vrijwillig. Het duurde tot 2022 voordat Stefano officieel als vermist werd aangemerkt en er foto’s werden gereconstrueerd om zijn verouderde gezicht te tonen.
En toen, tijdens de feestdagen, kwam het verlossende telefoontje. De politie in Conegliano had Stefano gestopt tijdens een routinecontrole en ontdekte dat hij de vermiste man was waar iedereen naar op zoek was. Zijn moeder werd op de hoogte gebracht en reisde meteen af om haar verloren zoon weer te zien, vergezeld door Giuseppe Degli Angeli van de vereniging Penelope.
Maar de ontmoeting verliep anders dan verwacht. Stefano herkende zijn moeder niet eens en leek weinig interesse te hebben in hun hereniging. Ze praatten een uur met elkaar, maar Stefano wilde niet met haar mee en gaf aan dat zijn leven nu eenmaal zo was gelopen en hij op die manier verder wilde gaan. De teleurstelling was hartverscheurend voor zijn moeder, die geschokt was door de staat waarin ze haar zoon aantrof. Hij zag er verwaarloosd uit, met een volle baard en vieze kleren.
Maar ondanks de teleurstelling geven Stefano’s moeder en Degli Angeli de hoop niet op. Ze willen terugkeren, dit keer met een vrouwelijke begeleider van de vereniging, in de hoop dat Stefano toch weer contact wil hebben met zijn moeder. Het is een race tegen de klok, want de tijd tikt genadeloos door voor deze moeder die haar zoon na twintig jaar eindelijk heeft teruggevonden, maar hem nog steeds niet kan vasthouden.
Het verhaal van deze vermiste zoon en zijn teleurgestelde moeder laat zien dat de weg naar hereniging niet altijd gemakkelijk is. Soms zijn de gevolgen van een verloren tijd te groot om te overwinnen, zelfs voor een moeder die nooit de hoop heeft opgegeven. Maar de liefde blijft bestaan, en wie weet wat de toekomst nog brengt voor Stefano en zijn moeder.
Source: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20250119_93697563
.
