Het is namelijk schier onmogelijk om in te halen in Hongarije. Uiteindelijk nam Max daarbij zoveel risico’s dat hij een aanraking had met Hamilton. Dat deed niets slechts voor Hamilton, maar Max schoot er daardoor wel af, waarna hij Charles Leclerc ook moest voorlaten en niet vierde maar vijfde werd.
Max Verstappen’s #hungarianGP post race interview:
🔹The poor team strategy
🔹The incident with Hamilton
🔹A “stay home” message for certain individuals.
Over de boardradio waren er harde discussies. Max ging los op de FIA en de manier van rijden van met name Hamilton, en ook op de strategie van het team. Zijn ingenieur reageerde daar op een gegeven moment op door dingen te zeggen als “dit is kinderachtig” (!) en “nou, dat was een rustige introductie, Max.” Verstappen werd daar natuurlijk alleen maar bozer van.
“Vorig jaar toen we een auto hadden die de snelste was kon je dit soort fouten maken,” aldus Max, “maar dat is nu niet zo.” Dus ja, ging hij verder. “dat frustreert me natuurlijk. Ik wil dat de dingen beter geregeld worden. Ik ben realistisch, we hadden de McLarens vandaag niet kunnen verslaan maar we waren derde geworden als we ons werk beter hadden gedaan.”
Fel, maar te fel?
Britse commentatoren vonden dat Max zelf ook fouten maakte én zowel zij als veel gewone mensen waaronder Nederlanders op X vinden dat hij te fel was – zowel na de race als tijdens de race over de boardradio. “Hij wordt te snel boos,” wordt gezegd. “Hij moet zich meer inhouden.”
Aan de ene kant is dat zeker waar. Het kan niet zo zijn dat je elke keer weer als dingen misgaat publiekelijk woest wordt en je laat gaan. Dat is een Verstappen-kwaal. En nee, publiek boos worden is geen kracht. Aan de andere kant moeten we ook weer niet huilen dat hij fel is. Dat hoort erbij. De grote kampioenen zijn dat vaak geweest. In onze huidige cultuur zijn we misschien wel te bang voor confrontaties en zijn we geneigd zwakheid – het uit de weg gaan van confrontaties – te zien als “verstandig.”
Als je echt in controle bent van je emoties dan is het wijs om dingen achter gesloten deuren te zeggen – en om daar boos te worden als je denkt dat je daarmee toekomstige beslissingen kan beïnvloeden. Maar het is niet “wijsheid” dat je dat uit angst doet; uit een gebrek aan zelfvertrouwen. Uit zwakte. Zoals we tegenwoordig maar al te veel zien, zeker onder Britse en met name Néderlandse mannen.
