Overheidsfunctionarissen – lieden die door ons, burgers weliswaar dwangmatig, doch riant (i.e. vrolijk & bekoorlijk) worden gefinancierd en luxueus worden gefaciliteerd, via de loonstrook , benzinepomp en de wekelijkse boodschappenlijst – schermen altijd graag met “veiligheid”, “burgerrechten” en bezorgd waarschuwen voor “geradicaliseerde extremisten”, de 94% van de Nederlanders die de politiek negeert. Maar wat als de overheid inmiddels zelf geradicaliseerd blijkt door haar handel en wandel? Hoe pakken we dat voortwoekerende kankergezwel binnen de poorten aan? Moet dat op dezelfde manier zoals onlangs een bewoner van Noordbeemster is overkomen? Het gemeentehuis en politiebureau binnenlopen en orde op zaken stellen? Om te beginnen? We lijken wel bezet gebied – o, wacht… we zijn nooit “bevrijd”, we zijn als Nederland in 1945 niet eens onder Duitsland weggetrokken. Alle wetten en Kamerbesluiten zijn immers illegaal en moeten worden teruggedraaid, logisch toch? Want: waar begint dit nou op te lijken?


Administrator
Dag 5960 – Extreem geradicaliseerde overheid, een zelfsturend A.I. monster?
Razzia-praktijken in de Beemster?
“Overheidsoptreden loopt uit de hand; oudere dame in het ziekenhuis beland ”
Door: bewoner Noordbeemster
De afgelopen weken berichten lokale media enthousiast over de zogenoemde “integrale controles” in de regio Beemster. Politie, brandweer, gemeente en netbeheerders slaan de handen ineen, zo klinkt het, om “illegale situaties aan te pakken”. Op papier klinkt dit als goed bestuur. In werkelijkheid zijn deze acties verworden tot grootschalige overvallen, waarbij fundamentele burgerrechten worden genegeerd en totaal geen rekening wordt gehouden met kwetsbare bewoners.
Vorige week heb ik dit persoonlijk aan den lijve ondervonden. Terwijl ik als eigenaar van mijn woning en erf in het buitenland verbleef, verschenen medewerkers van Liander, politie, brandweer en de gemeente plotseling op mijn terrein. Mijn 84-jarige moeder, herstellende van een herseninfarct en lijdend aan dementie, raakte volledig overstuur van de plotselinge overmacht aan mensen op het erf. Uit pure verwarring dacht zij dat haar kleindochter voor het raam stond te zwaaien, waardoor zij het hek en de voordeur opende.
Wat volgde was een ongevraagd en ongewenst binnendringen van mijn erf en gebouwen, zonder mijn toestemming, zonder aankondiging, zonder rekening te houden met de medische en psychische toestand van mijn moeder. Kort daarna werd zij opnieuw opgenomen in het ziekenhuis met een vermoedelijk tweede herseninfarct en een delier. Nu afwachten hoe zij daarvan herstelt en of zij herstelt.
Wat veel mensen niet beseffen, is dat de aanwezigheid van politie en andere handhavers op eigen terrein voor veel burgers enorm intimiderend werkt. Zeker bij ouderen, zieken of mensen met traumatische ervaringen veroorzaakt dit angst, stress en verwarring. De overheid schermt met het begrip ‘veiligheid’, maar hoe veilig zijn we nog als dit soort praktijken als normaal worden gezien?
Wat nog zorgwekkender is: alles draait tegenwoordig om controle. Burgers worden tot in detail gecontroleerd — op hun meters, op hun erf, in hun huis. Tegelijkertijd is de overheid zelf nauwelijks te controleren. Transparantie en verantwoording lijken eenrichtingsverkeer te zijn geworden, waarbij de burger onder toezicht staat, maar de overheid zich steeds minder laat aanspreken op eigen handelen.
Ik ben niet tegen handhaving. Maar dit soort grootschalige, onaangekondigde acties, zonder overleg, zonder respect voor privacy en zonder oog voor menselijke omstandigheden, lijken meer op een georganiseerde razzia dan op proportioneel overheidsoptreden. De vergelijking met de kille, ongecontroleerde machtsvertonen uit de donkerste hoofdstukken van onze geschiedenis is helaas niet vergezocht.
De Beemster staat bekend als een gemeenschap van rust, ruimte en onderling respect. Juist daarom roep ik de gemeente, Liander, de politie en andere betrokken instanties op: stop met deze overvalpraktijken en kies voor zorgvuldigheid, respect en menselijkheid.
Dat is niet alleen in het belang van bewoners zoals ik. Dat is in het belang van de rechtsstaat en het vertrouwen tussen overheid en burger.
Wat opvalt, is dat instanties – inclusief politie, brandweer, gemeente en netbeheer – weigeren enige opheldering te geven. Ondanks herhaaldelijke verzoeken blijft het stil aan de kant van de officiële instanties. Dit versterkt het gevoel dat overmacht zwaarder weegt dan verantwoording, en dat fundamentele vragen onderhand enkel retorische middelen blijken.”
Source: https://herstelderepubliek.wordpress.com/2025/06/25/ingezonden-stukken-4/
.
