Je hoort ze zuchten bij de redacties van de mainstream media: “Waarom snappen mensen nou niet dat álles klimaatverandering is?” De nieuwste frustratie komt uit een internationaal onderzoek waaruit blijkt dat mensen zelfs na overstromingen, hittegolven en bosbranden niet ineens blind achter klimaatmaatregelen aan gaan lopen.
Voor media als NU.nl en gedragswetenschappers die hun leven gewijd hebben aan CO₂-paniek is dat natuurlijk een bittere pil. Want stel je voor: mensen maken natuurgeweld mee, en denken vervolgens gewoon zélf na in plaats van als klimaatvolk door het leven te gaan.
👉 Geen linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
Academici ondersteunen terreursympathisanten en joodse studenten worden gejaagd. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie en laat je stem horen
Academici ondersteunen terreursympathisanten en joodse studenten worden gejaagd. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie en laat je stem horen
Wat dachten ze dan? Dat je na een blikseminslag meteen de warmtepomp omarmt?
Het onderzoek – gebaseerd op data van 70.000 mensen wereldwijd – laat glashelder zien: mensen die overstromingen of hittegolven meemaken, zijn niet automatisch méér voorstander van klimaatbeleid. En dat vinden sommige wetenschappers “teleurstellend”.
Waarom eigenlijk? Omdat men ervan uitgaat dat wij gewone mensen te dom zijn om ‘de link te leggen’. Dat wij zélf niet kunnen bedenken dat een regenbui ook gewoon een regenbui kan zijn. Of dat het in de zomer heet is omdat… het zomer is.
Ze noemen het “subjectieve attributie”. Wat dat betekent? Dat je pas in actie komt als de media en de overheid jou constant vertellen dat het jouw schuld is. En dat is precies wat ze willen: schuld, schuld, schuld.
Natuurgeweld is van alle tijden – niet van klimaathysterie
Weten we het nog?
- a]:text-primary dark:[&>a]:text-white [&>a]:underline md:text-lg text-base”>De winter van 1963, toen de meren bevroren tot in maart.
- a]:text-primary dark:[&>a]:text-white [&>a]:underline md:text-lg text-base”>De overstromingen van 1953, zonder klimaatmodellen.
- a]:text-primary dark:[&>a]:text-white [&>a]:underline md:text-lg text-base”>De hittegolf van 1976, toen niemand het woord CO₂ in de mond nam.
De waarheid is: extreem weer hoort bij het leven op aarde. Stormen, droogtes, natte zomers of snikhete weken – het is van alle tijden. Maar dat kun je blijkbaar niet meer hardop zeggen zonder klimaathysterici op je dak te krijgen.
Gelukkig laten gewone mensen zich niet meer zo makkelijk manipuleren. Die zien ook dat het vooral een verdienmodel is geworden: klimaatbeleidsmakers, consultants, gedragswetenschappers, en natuurlijk media die clicks genereren met “code rood”.
De media willen een nieuwe corona: dagelijkse paniek met gedragssturing
In het artikel klinkt het al door: “De overheid moet communiceren zoals tijdens corona.” Ja hoor, dáár hebben we ‘m weer. Want als we ergens van geleerd hebben, is het wel hoe media en overheid samenwerkten om het volk in het gareel te krijgen. Dagelijkse cijfers, grafiekjes, persconferenties en schuldgevoel.
En dát willen ze nu dus ook voor het klimaat. Als het aan hen ligt, krijgen we straks weercodes met morele instructie:
“Code oranje: rij vandaag vooral niet in een diesel, u hebt de planeet al genoeg gekwetst.”
Sorry hoor, maar Nederland is daar inmiddels wel klaar mee.
👉 Geen linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
Academici ondersteunen terreursympathisanten en joodse studenten worden gejaagd. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie en laat je stem horen
Academici ondersteunen terreursympathisanten en joodse studenten worden gejaagd. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie en laat je stem horen
Conclusie: paniekporno werkt niet meer – en dat is goed nieuws
Het feit dat mensen na een overstroming niet ineens fan worden van klimaatsubsidies is niet alleen hilarisch, het is ook hoopgevend. Want het betekent dat gezond verstand het wint van indoctrinatie.
Het betekent dat we als volk nog weten: natuur is onvoorspelbaar, niet per se gevaarlijk. En klimaatbeleid? Dat moet gebaseerd zijn op feiten, niet op schuldgevoel en mediahysterie.
Dus ja, beste gedragswetenschappers en klimaatredacteuren: het is jammer voor jullie, maar niet iedereen wil meedoen met jullie paniekverslaving. Sommige mensen denken nog zelf na. En dat is misschien wel de beste bescherming tegen extremen – van het weer én van de politiek.
.
