Help anderen door dit met je vrienden op je socials te delen!
Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar
Dit is een vervolg op het zesde deel van ‘De jacht op Hitler’, over het boek ‘Hitlers Diamanten’, dat u niet mag lezen en door Bol uit het assortiment werd gehaald.
DE JACHT OP HITLER
—Lees verder na dit advertentieblokje—
Deel 7. Het Edda-experiment
Door Michiel Solms, lid van het Enigmacollectief.
Eigenlijk zouden we nu verder moeten gaan met de tweede cryptische zin op het gecodeerde muziekstuk, annex de schatkaart. Maar omdat we hiervóór al tot de conclusie waren gekomen dat Mathias een echte zoon van Hitler is, ligt het meer in de rede dat we nu dan ook eerst zijn echte, tot nu toe door niemand vernoemde, dochter bespreken.
Eigenlijk hier ook weer precies dezelfde modus operandi. Een draagmoeder die haar kind opvoedt zonder directe betrokkenheid van Adolf zelf en dus ook zonder dat één van zijn kinderen zou kunnen worden ingezet om Hitler onder druk te zetten of te chanteren.
De Bijbel is uiteraard wel bij iedereen bekend, maar de Edda? En toch maakt de Edda onlosmakelijk deel uit van de historie van Europa. Het is een bonte verzameling van allerlei literaire en mythologische geschriften uit IJsland in de Middeleeuwse tijd. Eén deel bestaat uit verhalen over de Goden en een ander deel uit richtlijnen om het één en ander te interpreteren. Eigenlijk zijn het twee Edda’s. De zogenaamde liederen- of oude Edda, ook wel de poëtische of dichterlijke Edda genoemd, en een zogenaamde jongere, proza-Edda, oftewel meer in alledaagse taal geschreven door de IJslandse hofdichter, geschiedschrijver en politicus Snorri Sturluson (S.S.) die leefde van 1179 tot 1241. Aan hem is het te danken dat we nu zoveel weten over de noordse, en later Germaanse, mythologie. Zijn proza-Edda, die hij schreef tussen 1220 en 1230, en die ook wel bekend is als de Yngre Edda, hetgeen dus jongere Edda betekent, was niet alleen een soort lesboek over gedichten en hoe deze te schrijven, maar bevatte ook een scala aan mythologische vertellingen. In het Oudnoors staat het woord Edda voor overgrootmoeder of de voorouders die de oude verhalen dan, bijvoorbeeld rond de kampvuren, zouden hebben doorverteld aan hun nazaten. Ook zou de naamsoorsprong nog wel terug zijn te voeren als voortkomend uit de moederschoot of de wereldmoeder.
Snorri-S.S. zou zijn Edda geschreven hebben in een plaatsje op IJsland, genaamd ODDI, hetgeen opgeteld 32 is net zoals de RAM of de LEO. Dat plaatsje stond in de elfde en twaalfde eeuw bekend als het centrum van wetenschap en literatuur. Enkele Godenliederen hadden bijvoorbeeld intrigerende titels als: ‘loki’s scheldpartij’, ‘het lied van de Hoge’, en ‘de voorspelling van de Zieneres’. Idem dito bij de sectie Heldenliederen: ‘Gudrun hitst haar zonen op’, ‘de moord op de Nevelingen’, ‘Brunhildes Hellevaart’, ‘de voorspelling van Gripir’ en ‘het einde van Sinfjötli’. Heinrich Himmler noemde zelfs zijn enige dochter nog naar de gelijknamige Gudrun uit de Edda. Ja, dat was natuurlijk allemaal koren op de molen van de occulte nazi’s en met name Himmler en Hitler, die bij voortduring op zoek waren naar een Arische en Germaanse oorsprong, naar duiding en zingeving van hun eigen systeem dat een samenraapsel was van al datgene dat maar dienstbaar kon zijn aan hun visie en ideologie. Terug naar de bron van alles dus, teneinde hun vermeende gelijk en superioriteit te kunnen claimen. De Edda was dan ook een meer dan welkom fundament daarvoor. En Hitler zelf moet daarvan de bevestiging hebben gezien in de cijfers die hem zijn hele leven als gids en leidraad dienden. Zo ook met de zelfbenoemde Heksenmeester, Tovenaar, Ziener en fervent nazi, Karl Maria Wiligut, die onder andere een satanisch ritueel uitvoerde bij de oudste zoon Thorisman, van nazi-hoofdadjudant van de S.S., Karl Wolff (ha alweer een Wolf). Wiligut
.
Het erg goed verstopte kind is volgens mij Joost Eerdmans.