In een tijd waarin Joodse scholen beveiligd moeten worden als forten, waarin synagogen hun deuren gesloten houden en waarin lafbekken hun mezoeza van de deurpost schroeven uit angst voor represailles van het geïmporteerde antisemitisme, is daar ineens een geluid van hoop. Een geluid van onvervalste Amsterdamse branie en moed. Frits Barend, journalistiek icoon en een man die zich de mond niet laat snoeren, weigert te buigen voor de terreur. Bij WNL Vandaag vertelde hij doodleuk dat hij gewoon in een Israël-shirt door de stad fietst. En wat blijkt? De horrorverhalen van de linkse media kloppen niet: hij krijgt steun. De gewone Nederlander is namelijk helemaal klaar met de Jodenhaat, en dat heeft GroenLinks-PvdA geweten ook.
Het is een beeld dat je bijna niet meer voor mogelijk houdt in het Amsterdam van Femke Halsema, waar pro-Palestina tuig regelmatig de dienst uitmaakt op straat. Maar Frits Barend doet het gewoon.
“Ik fiets in een Israël-shirt,” vertelde hij aan de presentatoren van WNL.
Geen bivakmuts, geen beveiliging, gewoon Frits op de fiets met de davidster op de borst. Het is een daad van verzet in zijn puurste vorm. Niet agressief, maar wel onverzettelijk.
En wat gebeurt er dan? Wordt hij bespuugd? Wordt hij van zijn fiets getrokken?
Nee. “Ik krijg eigenlijk alleen maar warme reacties,” aldus Barend.
Dit is een cruciale observatie. Het laat zien dat het gif van de Jodenhaat weliswaar aanwezig is bij een luidruchtige, vaak islamitische en radicaal-linkse minderheid, maar dat de gemiddelde Nederlander – de man in de straat, de bouwvakker, de moeder met de bakfiets – walgt van wat er gebeurt. De gewone Nederlander steunt Israël en steunt zijn Joodse medeburgers.
Teken de petitie: Stop Paarse Vrijdag!
Frits Barend laat zien dat we niet bang hoeven te zijn voor de ‘woke’ minderheid. Dat geldt ook voor het onderwijs. We hoeven niet te accepteren dat onze kinderen worden geïndoctrineerd met gender-ideologie. Vandaag is het Paarse Vrijdag: de dag van gender-gekte, occultisme en dwang op onze scholen. Dit moet onmiddellijk stoppen! Bescherm de kinderlijke onschuld en eis dat minister Moes ingrijpt. Teken hier direct de petitie van Gezin in Gevaar! Laat uw stem horen!
Frits Barend laat zien dat we niet bang hoeven te zijn voor de ‘woke’ minderheid. Dat geldt ook voor het onderwijs. We hoeven niet te accepteren dat onze kinderen worden geïndoctrineerd met gender-ideologie. Vandaag is het Paarse Vrijdag: de dag van gender-gekte, occultisme en dwang op onze scholen. Dit moet onmiddellijk stoppen! Bescherm de kinderlijke onschuld en eis dat minister Moes ingrijpt. Teken hier direct de petitie van Gezin in Gevaar! Laat uw stem horen!
De afstraffing van Timmermans en Klaver
Maar Barend ging verder. Hij koppelde zijn ervaringen op straat direct aan de recente politieke aardverschuiving. Want waarom heeft de linkse fusiepartij GroenLinks-PvdA de verkiezingen verloren? Waarom is de droom van Frans Timmermans in duigen gevallen?
Volgens Barend is het simpel: de kiezer pikt het wegkijken niet meer.
“Ik ben ervan overtuigd dat GroenLinks-PvdA door de zwijgende meerderheid afgestraft is bij de verkiezingen,” analyseerde hij scherp.
En gelijk heeft hij. De kiezer heeft maandenlang gezien hoe GroenLinks-Kamerleden weigerden om Hamas-terreur ondubbelzinnig te veroordelen. Ze zagen hoe de PvdA-achterban in de grote steden stond te juichen bij antisemitische demonstraties. Ze zagen de dubbele maten, het gedoogbeleid en de lafheid.
De “zwijgende meerderheid” waar Barend over spreekt, is de groep Nederlanders die niet elke dag op X zit te schreeuwen en niet met fakkels op de Dam staat, maar die wél fatsoenlijk is. Deze groep heeft in het stemhokje wraak genomen. Ze hebben gekozen voor partijen die wél staan voor de joods-christelijke traditie en die wél durven op te treden tegen tuig. Timmermans dacht te kunnen scoren door de radicale flank te paaien, maar hij heeft het brede midden van zich vervreemd.
De angst is nog niet weg
Toch blijft Barend realistisch. Hij mag dan wel dapper zijn, hij is niet blind voor de realiteit van anderen.
“Maar,” nuanceert Barend, “ik merk wel om me heen dat mensen banger zijn geworden.” Dat is de tragiek van deze tijd. Dat één man in een shirtje kan fietsen, betekent niet dat het probleem is opgelost.
Er zijn nog steeds Joodse kinderen die niet met een keppeltje over straat durven. Er zijn nog steeds ouderen die hun post niet durven openmaken als er een Israëlische afzender op staat.
Die angst is erin geslopen door decennia van massa-immigratie en een overheid die weigerde om grenzen te stellen aan intolerantie.
Het feit dat Barends fietstochtje “nieuws” is en als een daad van moed wordt gezien, zegt eigenlijk alles over de staat van het land. In een normaal land zou het de normaalste zaak van de wereld zijn.
Maar laten we ons vasthouden aan de boodschap van Frits: de meerderheid staat aan de goede kant. De haters schreeuwen hard, maar ze zijn met minder.
En zolang wij – de zwijgende meerderheid die nu eindelijk begint te spreken – achter onze Joodse gemeenschap blijven staan, kunnen we dit tij keren.
Frits Barend geeft het goede voorbeeld: borst vooruit, shirt aan en trappen maar. Wie doet hem na?
Teken de petitie: Stop Paarse Vrijdag!
We moeten moed tonen, op straat én in de schoolbanken. Laat u niet intimideren door de luidruchtige minderheid die onze normen en waarden wil slopen. Vandaag worden kinderen blootgesteld aan Paarse Vrijdag-gekte. Genoeg is genoeg! Teken hier de petitie en stop deze waanzin! Bescherm uw (klein)kinderen!
We moeten moed tonen, op straat én in de schoolbanken. Laat u niet intimideren door de luidruchtige minderheid die onze normen en waarden wil slopen. Vandaag worden kinderen blootgesteld aan Paarse Vrijdag-gekte. Genoeg is genoeg! Teken hier de petitie en stop deze waanzin! Bescherm uw (klein)kinderen!
.
