
Hannie uit Zeerijp: symbool van stilstand
Neem Hannie uit Zeerijp. Na jaren van plannen, onderzoeken en beloftes begon afgelopen zomer eindelijk de versterking van haar woning. Eindelijk leek er beweging te komen. Maar zoals zo vaak in Groningen stokt het proces. De werkzaamheden liggen inmiddels al maanden stil.
En het pijnlijke is: als Hannie wacht, wacht iedereen achter haar ook. Letterlijk. Want haar dossier staat niet op zichzelf. Achter haar sluiten nog 8.883 huishoudens aan in een rij die maar niet korter wordt.
Zeerijp werd deze winter opnieuw opgeschrikt door een zware beving: 3,4 op de schaal van Richter, de zwaarste in dertien jaar en de op twee na zwaarste ooit gemeten in Groningen. Dorpsbewoners schrokken, maar zijn inmiddels bitter gewend geraakt aan dat gevoel. Niet zozeer aan de beving zelf, maar aan wat daarna volgt: niets.
Tien jaar uitstel en wegkijken
Hoe we hier zijn beland? Door jarenlang polderen, uitstellen en wegkijken. Door commissies op commissies te stapelen. Door procedures zo ingewikkeld te maken dat niemand nog verantwoordelijkheid durft te nemen.
Ja, de gaswinning is inmiddels gestopt.
Ja, er zijn excuses aangeboden.
Ja, schadevergoedingen worden uitgekeerd, mondjesmaat.
Decennia leeggezogen, nu laten ze hen stikken
Den Haag heeft Groningen decennialang leeggezogen voor de staatskas. Miljarden vloeiden richting de Randstad, terwijl de risico’s bij de Groningers bleven liggen. Nu de schade onmiskenbaar is, laat men de bewoners in de kou staan. Zelfs met kerst.
Waar blijft de urgentie?
Waar blijft het besef dat dit geen papieren probleem is, maar gaat over veiligheid, bestaanszekerheid en menselijke waardigheid?
Een haast oneindige lijst
Zoals de NOS het samenvat: tien jaar geleden werd een ambitie uitgesproken. Groningen zou ‘schokproef’ worden. De grond bleef ondertussen bewegen, en de versterking van woningen moest veiligheid brengen.
Nu, in 2025, is de lijst van wachtenden haast oneindig. Duizenden mensen leven in onzekerheid. Het verhaal van Hannie staat niet op zichzelf. Het is exemplarisch voor het hele aardbevingsgebied. Hoe men zich in Zeerijp voelt, zo voelt Groningen zich.
Genoeg woorden, tijd voor daden
Groningers verdienen beter.
Geen nieuwe beloften.
Geen extra commissies.
Geen eindeloze rapporten. Maar actie. Nu.
Voor de volgende beving.
Voor het te laat is. Want veiligheid in je eigen huis is geen gunst. Het is een recht.
Steun de onafhankelijke pers die dit viert!
Of maak uw bijdrage over op NL95 RABO 0159 0983 27 t.n.v. Liberty Media. PS: Zet uw e-mailadres erbij voor onze exclusieve SubStack-columns!
.

