NOODGREEP: Keijzer dwingt gemeenten tot hotelopvang nareizigers! Ter Apel stroomt over door ‘gezinshereniging’.

De situatie is onhoudbaar. In een brief aan de gemeenten schrijft minister Keijzer dat het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) deze groep mensen moet verplaatsen naar hotels.
Het doel? Plek vrijmaken in de overvolle asielzoekerscentra (azc’s) en, in de woorden van de minister, “mensen alvast een leven laten opbouwen” in hun nieuwe woonplaats.

ZE WILLEN DAT WE ZWIJGEN: Steun DDS in de strijd tegen de asieltsunami!
De mainstream media en de VNG proberen de schuld te geven aan het gebrek aan spreiding, maar wij benoemen de echte oorzaak: de massa-immigratie. Wij blijven de feiten brengen over de kosten en de gevolgen voor uw wijk. Wilt u dat wij dat in 2026 kunnen blijven doen? Steun ons dan nu!

OPTIE 2: Via uw eigen bank
IBAN: NL95 RABO 0159 0983 27 t.n.v. Liberty Media
Vergeet niet uw e-mailadres in de omschrijving te zetten voor toegang tot onze exclusieve ‘verboden’ columns!

De tsunami van nareizigers

Om te begrijpen waarom deze maatregel nodig is, moeten we naar de cijfers kijken. En die zijn schokkend.
Het hoge aantal mensen in Ter Apel wordt volgens de minister voor een belangrijk deel verklaard door de komst van zo’n 400 nareizigers per week.
Vierhonderd. Elke week opnieuw. Dat is een klein dorp per maand dat erbij komt, puur en alleen aan familieleden.

Dit zijn mensen die niet zelf gevlucht zijn, maar die meeliften op de verblijfsvergunning van een familielid dat al hier is. Ze hebben bij aankomst direct een verblijfsvergunning en een BSN-nummer.
Inmiddels zitten er zo’n 18.000 statushouders in de opvang te wachten op een huis. Deze mensen houden plekken bezet in de azc’s, waardoor nieuwe asielzoekers nergens heen kunnen. Het is een verstopping van epische proporties.

Het kostenplaatje: U betaalt

Het plan van Keijzer is als volgt: nareizigers worden in eerste instantie voor zes maanden in een hotel geplaatst.
Wie gaat dat betalen? U raadt het al: het COA, oftewel de belastingbetaler.
We weten allemaal dat hotelovernachtingen niet goedkoop zijn. Zeker niet als het gaat om duizenden mensen, maandenlang.
Na die zes maanden moeten de gemeenten de verantwoordelijkheid overnemen. Zij kunnen dat betalen met geld dat het Rijk beschikbaar stelt. Het is een broekzak-vestzak operatie met gemeenschapsgeld, terwijl de woningnood in Nederland nog nooit zo hoog is geweest.

Op dit moment zitten er al zo’n 8000 nareizigers in COA-locaties die niet in hun toekomstige woongemeente liggen. Deze groep moet dus gaan verkassen naar hotels in de buurt van hun toekomstige huis. Voor gemeenten zonder hotel wordt een plek in een aangrenzende gemeente gezocht.

VNG in de contramine: “Tegenstrijdig beleid”

De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG), de lobbyclub van de lokale bestuurders, is natuurlijk weer not amused. Maar hun kritiek legt onbedoeld de vinger op de zere plek van de afgelopen jaren.
De VNG noemt het beleid “tegenstrijdig”. Waarom?
“Gemeenten wordt gevraagd om extra en versneld te huisvesten, terwijl tegelijk een verbod op voorrang voor statushouders wordt voorbereid,” klaagt de VNG.

Kijk, daar komt de aap uit de mouw. De gemeenten zijn boos omdat Mona Keijzer en dit kabinet een einde willen maken aan de schandalige praktijk waarbij statushouders voorrang krijgen op sociale huurwoningen boven Nederlanders die al jaren op de wachtlijst staan.
De VNG zegt feitelijk: “Wij kunnen deze mensen alleen huisvesten als we onze eigen bevolking mogen discrimineren.”

Dat Keijzer dit wil doorbreken, is prijzenswaardig. Maar het creëert wel een logistieke nachtmerrie: waar laat je 18.000 mensen als je ze geen voorrang meer mag geven?
Nareizigers wachten gemiddeld 166 dagen op een woning. Keijzer hoopt dat ze binnen die zes hotel-maanden een plek hebben. Maar zonder voorrang is dat in de huidige overspannen huizenmarkt een illusie.

Spreidingswet als excuus

Natuurlijk grijpt de VNG ook direct de kans om te jammeren over de Spreidingswet. Het “niet volledig uitvoeren” van die dwangwet zou bijdragen aan het tekort.
Het is het eeuwige excuus van bestuurlijk Nederland: “We hebben meer regels en meer dwang nodig.”
Maar het echte probleem is niet de verdeling, het echte probleem is de instroom.
Zolang er elke week 400 nareizigers bijkomen, kun je spreiden wat je wilt, maar uiteindelijk is Nederland gewoon vol.

COA: “Onhandig moment”

Zelfs het COA, dat normaal gesproken braaf aan de leiband van het ministerie loopt, moppert een beetje. Ze noemen het moment van aankondigen “onhandig”, zo vlak voor het kerstreces.
Ambtenaren willen natuurlijk ook gewoon kerstvakantie vieren. Maar de crisis kent geen vakantie.
Ter Apel staat op ontploffen. Als er nu niets gebeurt, hebben we tijdens de feestdagen taferelen die we kennen uit de derdewereldlanden.

De maatregel van Keijzer is een paardenmiddel. Het is geen oplossing voor de lange termijn. Het plaatsen van tienduizenden mensen in dure hotels is financieel onverantwoord en maatschappelijk ontwrichtend.
Maar het is wel een teken dat dit kabinet – en specifiek minister Keijzer – beseft dat de zachte heelmeesters van de afgelopen jaren stinkende wonden hebben gemaakt.

Er moet lucht komen in Ter Apel. En als de gemeenten weigeren mee te werken of blijven zeuren om hun voorrangsregeltjes, dan moet het maar met de harde hand.
Maar laten we één ding niet vergeten: zolang de grens open blijft staan voor 400 nareizigers per week, blijven we dweilen. En die dweil wordt betaald van uw belastinggeld.

WORD AANDEELHOUDER VAN HET VERZET!
Wij blijven de gevolgen van dit rampzalige asielbeleid blootleggen. Geen hotels voor gelukszoekers, maar huizen voor Nederlanders! Steun de onafhankelijke pers!

Of maak uw bijdrage over op NL95 RABO 0159 0983 27 t.n.v. Liberty Media.
PS: Zet uw e-mailadres erbij voor onze exclusieve SubStack-columns!

Source: https://www.dagelijksestandaard.nl/politiek/noodgreep-keijzer-dwingt-gemeenten-tot-hotelopvang-nareizigers-ter-apel-stroomt-over-door-gezinshereniging

.