Het is weer zover. De laarzen staan in de modder en de tractoren ronken. Niet omdat de boeren niets beters te doen hebben – ze hebben het drukker dan ooit – maar omdat ze simpelweg geen keus hebben. In Utrecht is de maat vol. Ongeveer honderd wanhopige en woedende agrariërs hebben zich verzameld in het provinciehuis om een duidelijk signaal af te geven: tot hier en niet verder. De provincie Utrecht heeft namelijk plannen op tafel liggen die de lokale voedselproducenten niet alleen raken, maar dreigen weg te vagen. Het zogenaamde ‘Utrechts Programma Landelijk Gebied’ (UPLG) wordt door de sector gezien als een doodvonnis in pdf-formaat.
Terwijl de ambtenaren en gedeputeerden vanuit hun warme kantoren naar buiten kijken, stonden de landbouwvoertuigen geparkeerd buiten het terrein van het provinciehuis.
Het geluid van de toeters was niet te missen. Het is het geluid van een beroepsgroep die systematisch de nek wordt omgedraaid door onhaalbare regelgeving, papieren werkelijkheden en een overheid die de natuur aanbidt maar de cultuurgrond veracht.
Het geluid van de toeters was niet te missen. Het is het geluid van een beroepsgroep die systematisch de nek wordt omgedraaid door onhaalbare regelgeving, papieren werkelijkheden en een overheid die de natuur aanbidt maar de cultuurgrond veracht.
ZE WILLEN DAT WE ZWIJGEN: Steun DDS in de strijd voor onze boeren!
De provincies voeren blind de agenda van Den Haag en Brussel uit. De boer is het slachtoffer. Wij blijven aan de kant van de agrarische sector staan. Wilt u dat wij dat in 2026 kunnen blijven doen? Steun ons dan nu!
OPTIE 1: Via BackMe (Snel & Simpel)
👉 Klik hier: https://dds.backme.org
👉 Klik hier: https://dds.backme.org
OPTIE 2: Via uw eigen bank
IBAN: NL95 RABO 0159 0983 27 t.n.v. Liberty Media
Vergeet niet uw e-mailadres in de omschrijving te zetten voor toegang tot onze exclusieve ‘verboden’ columns!
Een strop van regels
De boeren zijn niet voor hun lol naar Utrecht gekomen. Volgens de actievoerders wordt het door de veelheid aan maatregelen in het ontwerp-UPLG extreem moeilijk, zo niet onmogelijk gemaakt voor veehouders om hun hoofd boven water te houden.
Het plan leest als een horrorverhaal voor ondernemers. De provincie heeft als doel gesteld om de stikstofuitstoot in de landbouw in 2035 met maar liefst 46 procent te verminderen ten opzichte van 2019.
Het plan leest als een horrorverhaal voor ondernemers. De provincie heeft als doel gesteld om de stikstofuitstoot in de landbouw in 2035 met maar liefst 46 procent te verminderen ten opzichte van 2019.
Zesenveertig procent. Laat dat even op u inwerken. Dat betekent in de praktijk bijna een halvering van de productie, de veestapel of het aantal bedrijven. Het is een kille sanering, verpakt in wollig beleidstaal. De provincie probeert het nog mooi te verkopen door te stellen dat grondgebonden bedrijven “in eerste instantie” de ruimte krijgen om dit op vrijwillige basis te doen.
Maar we weten allemaal wat “vrijwillig” betekent in overheidsland: je doet het vrijwillig, of we dwingen je later alsnog.
En dat dwangmiddel staat al zwart op wit: als de vrijwillige aanpak onvoldoende effect heeft, kan vanaf 2035 een keiharde norm van maximaal 40 tot 42 kilo ammoniak per hectare per jaar gaan gelden.
Voor veel bedrijven is dat de genadeklap.
Ook fruittelers de klos
Het zijn niet alleen de veehouders die de dupe zijn van deze groene gekte. Ook de fruittelers, de mensen die zorgen voor onze appels, peren en kersen, luiden de noodklok.
Fruittelers Jacob Westeneng en Jos van Rijn waren aanwezig om hun zorgen te uiten over het provinciale plan.
Hun kritiek richt zich onder andere op het gewasbeschermingsbeleid.
“We zijn heel terughoudend met gewasbestrijdingsmiddelen, maar willen wel de ruimte houden om bij onder meer ziektes die middelen te kunnen blijven gebruiken,” stelt Westeneng terecht.
Zonder die middelen kan één slechte oogst of één ziekteplaag het einde van een familiebedrijf betekenen.
Maar het meest bizarre plan van de provincie is misschien wel de aanpassing van het grondwaterpeil.
De fruittelers wijzen erop dat een voorgestelde verhoging van het grondwater slecht is voor fruitbomen.
Het getuigt van een stuitend gebrek aan agrarische kennis bij de beleidsmakers. Als je het grondwaterpeil in een boomgaard verhoogt, rotten de wortels weg en sterven de bomen.
De provincie offert productieve boomgaarden op voor… ja, voor wat eigenlijk? Voor ‘vernatting’? Voor een paar extra muggen en een zeldzaam plantje? Het is kapitaalvernietiging van de bovenste plank.
Waar is het geld?
Naast de verstikkende regels is er nog een ander groot probleem: de financiële onzekerheid. De boeren vragen zich hardop af of er wel genoeg budget is om hen te compenseren.
De overheid komt met eisen die miljoeneninvesteringen vergen of die dwingen tot stoppen, maar de portemonnee blijft vaak gesloten.
Als boeren moeten inkrimpen of hun bedrijf moeten beëindigen door nieuwe normen voor stikstof en ammoniak, dan is dat feitelijk een vorm van onteigening. En bij onteigening hoort een vorstelijke compensatie. Maar daarover blijft het angstvallig stil in de plannen.
De overheid komt met eisen die miljoeneninvesteringen vergen of die dwingen tot stoppen, maar de portemonnee blijft vaak gesloten.
Als boeren moeten inkrimpen of hun bedrijf moeten beëindigen door nieuwe normen voor stikstof en ammoniak, dan is dat feitelijk een vorm van onteigening. En bij onteigening hoort een vorstelijke compensatie. Maar daarover blijft het angstvallig stil in de plannen.
De provincie als vijand
Het UPLG zou de “vergunningverlening weer op gang moeten brengen”. Dat is de wortel die de boeren wordt voorgehouden. Maar de stok waarmee geslagen wordt, is vele malen groter.
De provincie Utrecht toont zich met deze plannen een vijand van het platteland. Ze verschuilen zich achter modellen en doelstellingen, maar vergeten de mensen van vlees en bloed die al generaties lang het landschap onderhouden en ons voedsel produceren.
Dat honderd boeren de moeite nemen om naar het provinciehuis te komen, is een teken van pure wanhoop. Ze vechten niet alleen voor hun bedrijf, maar voor hun bestaansrecht. En zolang de provincie blijft luisteren naar de groene lobby in plaats van naar de boerenpraktijk, zullen de tractoren blijven komen.
WORD AANDEELHOUDER VAN HET VERZET!
Wij laten de boeren niet stikken. Wij blijven schrijven over de waanzin van de stikstofregels en de vernatting. Steun de onafhankelijke pers!
🚀 Steun ons via BackMe: https://dds.backme.org
Of maak uw bijdrage over op NL95 RABO 0159 0983 27 t.n.v. Liberty Media.
PS: Zet uw e-mailadres erbij voor onze exclusieve SubStack-columns!
.
