Het hoofdstuk-Rietbergen is juridisch gesloten, maar emotioneel voor velen nog lang niet voorbij. Zangeres Nienke Wijnhoven, de vrouw die als enige deelnemer van The Voice of Holland de moed had om daadwerkelijk aangifte te doen tegen Jeroen Rietbergen, reageerde vrijdag op de uitspraak van het gerechtshof.
Rietbergen wordt definitief niet vervolgd voor verkrachting, ondanks de beschuldigingen van Wijnhoven en de uitgebreide media-aandacht voor de zaak. “Het doet pijn,” schrijft ze op Instagram. “Niet omdat ik mijn waarheid kwijt ben. Niet omdat het OM me niet geloofde – want dat deden ze wel. Maar omdat het hoofdstuk juridisch gesloten is, terwijl de pijn nog open ligt.”
👉 Geen linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
Academici en studenten steunen openlijk terreursympathisanten, terwijl Joodse studenten zich onveilig voelen en worden weggepest. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie
Academici en studenten steunen openlijk terreursympathisanten, terwijl Joodse studenten zich onveilig voelen en worden weggepest. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie
‘Ik heb gesproken. Niet uit woede, maar uit rechtvaardigheidsgevoel.’
De woorden van Wijnhoven komen recht uit het hart – rauw, kwetsbaar, maar glashelder. Ze legt uit dat ze haar verhaal deelde niet uit boosheid of drang naar aandacht, maar omdat ze gelooft dat het spreken over misstanden noodzakelijk is om verandering in gang te zetten.
“Het heeft me geraakt, gevormd en soms gebroken,” schrijft ze over alles wat volgde na haar aangifte. “Toch ben ik blijven staan. Voor mezelf, voor mijn dochter. Omdat sommige dingen niet stil mogen blijven.”
De zangeres zegt dat de juridische strijd nu ten einde is. Ze hoeft niemand meer te overtuigen, stelt ze. “Die strijd is gestreden.” Wat resteert, is de persoonlijke verwerking – en het vertrouwen dat haar stem wél iets heeft losgemaakt.
De enige die sprak – en bleef spreken
Waar talloze andere vrouwen zich na de uitzending van BOOS meldden, bleef het in juridische zin stil. Geen aangiftes, geen procedures. Alleen Wijnhoven zette door – met alle gevolgen van dien. Online bagger, wantrouwen, publieke druk. Maar ze hield vol.
En dat is op zichzelf al opmerkelijk en bewonderenswaardig. In een zaak waar machtsstructuren, media-invloed en reputaties op het spel stonden, koos zij voor de meest weerbarstige route: de gang naar de rechter.
Dat die route eindigde zonder vervolging, zegt juridisch misschien iets. Maar maatschappelijk is het duidelijk: de steun voor haar verhaal is groot.
Wat er ook gebeurt: Nienke Wijnhoven is geen slachtoffer, maar een voorbeeld
Wijnhoven eindigt haar bericht met een krachtige boodschap:
“Ik blijf mijn stem gebruiken. Niet vanuit strijd, maar vanuit vertrouwen. Omdat ik geloof in een wereld waar mensen veilig mogen opgroeien. Waar je kunt spreken zonder bang te zijn.”
In een samenleving die steeds vaker kiest voor de veilige weg, voor wegkijken, voor ‘doof en blind’ om reputaties te redden, is haar openheid een kracht. Of je nu vindt dat de rechter juist handelde of niet – dat iemand als Nienke Wijnhoven überhaupt opstond, is een krachtig teken van moed.
👉 Geen linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
Academici en studenten steunen openlijk terreursympathisanten, terwijl Joodse studenten zich onveilig voelen en worden weggepest. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie
Academici en studenten steunen openlijk terreursympathisanten, terwijl Joodse studenten zich onveilig voelen en worden weggepest. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie
Rechtbank mag zwijgen, maar de samenleving moet luisteren
Het hof heeft beslist: Rietbergen wordt niet vervolgd. Daarmee is de juridische procedure klaar, maar de maatschappelijke spiegel blijft recht overeind staan. Wat is er misgegaan? Wie durfde er niet te spreken? Hoe lang heeft het systeem deze misstanden gefaciliteerd?
Vragen die niet verdwijnen, ook al zijn de toga’s opgeborgen. En dus is het aan ons – als samenleving, als media, als politiek – om die vragen te blijven stellen.
Want wie écht wil dat het nooit meer gebeurt, moet luisteren. Ook als het pijn doet. Misschien juist dan.
.
